หนังสือเล่มที่ 134 ของปี 2023 ที่อ่านจบ เป็นหนังสือเล่มแรกที่อ่านรอบแรกแล้วไม่จบ ไปอ่านเล่มอื่นก่อน แล้วกลับมาอ่านอีกรอบถึงอ่านจบ เล่มที่ว่าก็คือ “ความรู้สึกของเราสำคัญที่สุด” ผู้เขียน Lee Dong-gwi (อีดงกวี อีซองจิก), Lee Seong-jik (อีซองจิก), Ahn Ha-yan (อันฮายัน) ผู้แปล ตรองสิริ ทองคําใส โดยสำนักพิมพ์ Springbooks หนังสือที่บอกกับเราว่า อย่าให้ความสุขของเราขึ้นอยู่กับคนอื่น
เกริ่นนำ
หนังสือเล่มนี้เหมาะสำหรับผู้ที่เหนื่อยล้ากับความสัมพันธ์รอบตัวจะทำให้เราค้นพบและมองเห็นอีกมุมหนึ่งที่ทำให้เราเข้าใจตัวเองและคนรอบตัวเพิ่มขึ้นแล้วคุณอาจพบว่า ความจริงแล้วความสุขนั้นไม่ได้อยู่ที่ไหนเลยแต่ขึ้นอยู่กับตัวเรานั่นเอง
ถ้า______ฉันจะมีความสุข ลองเติมสิ่งที่จะทำให้คุณมีความสุขลงในช่องว่างดู ถ้าประสบความสำเร็จฉันจะมีความสุข ถ้าได้รับการยอมรับจากคนสำคัญฉันจะมีความสุข ถ้าได้รับคำชมจากคนรอบตัวฉันจะมีความสุข ฯลฯ
สังเกตไหมว่าก่อนจะมีความสุขได้เรามักมีงื่อนไขมากมาย โดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหากชีวิตเป็นไปตามงื่อนไขที่วางไว้แล้วเราจะมีความสุขจริง ๆหรือเปล่าหลายครั้งความสุขของเรานั้นขึ้นอยู่กับคนอื่น ซึ่งเป็นสิ่งที่ยากจะควบคุม
สรุปข้อคิดจากหนังสือ “ความรู้สึกของเราสำคัญที่สุด ”
หากต้องการการยอมรับมากเกินไป ชีวิตเราจะทุกข์ยากและเหน็ดเหนื่อยในหลายๆ แง่
3 ปัจจัยที่ทำให้คนเรารู้สึกความสุข คือความพึงพอใจในชีวิต การมีอารมณ์เชิงบวกบ่อย และอารมณ์เชิงลบน้อย
อารมณ์เชิงบวกที่มีระดับเบา แต่ถ้ารู้สึกถึงอารมณ์เชิงบวกบ่อยๆ ก็จะเป็นทางลัดให้เราสุขใจได้มากขึ้น
โชคดีคือโดยธรรมชาติมนุษย์เราจะแสวงหาสิ่งที่ทำให้รู้สึกดีโดยไม่ต้องฝืน
เมื่อหมกมุ่นกับความสัมพันธ์มากเกิน เราจะสูญเสียความเป็นตัวเอง เหลือแค่ตัวตนเราที่เอาแต่พะวงถึงสายตาคนอื่น
หากความแตกต่างระหว่างตัวตนแท้จริง กับ ตัวตนในอุดมคติ ยังคงต่างกันต่อไปเรื่อยๆ เราจะหมดกำลังใจรู้สึกท้อแท้ไม่พึงพอใจ
หากคนสำคัญในชีวิตใส่ใจเราในทางบวกโดยไร้ข้อแม้ เราจะคิดว่าตัวเรามีคุณค่าตามที่เป็น อย่างไรก็ตามในโลกความจริงอันโหดร้าย ส่วนใหญ่เราจะได้รับความสนใจจากคนอื่นก็ต่อเมื่อปรับตัวตอบสนองต่ออีกฝ่ายก่อนเท่านั้น
ต้องอาศัยหลักฐานหากจะมองตัวเองในแง่บวก เพราะเป็นเรื่องยากที่จะมาประเมินออกว่าเราดีพอ หรือบกพร่องหากขาด feedback จากคนอื่น
การยอมรับเรื่องคนอื่นมีบทบาทสำคัญต่อกระบวนการสร้างความเคารพตัวเอง เพราะเราจำเป็นต้องใช้หลักฐานยืนยันเพื่อจะมองตัวเองในทางบวก
คนที่จะมาหาเราเฉพาะเวลาจำเป็น หรือต้องการความเห็นใจ คนประเภทนี้ควรอยู่ให้ห่างๆ
แต่ละคนมีมาตรฐานกับวิธีดูแลตัวเองและด้านอ่อนแอเปราะบางแตกต่างกัน
การใช้อารมณ์นำเหตุผลจะทำให้เราตกอยู่ในภาวะ “การตัดสินใจบกพร่อง” แรงดึงดูดทางอารมณ์นั้นทรงอนุภาพกว่าที่เราคิด
คนทั่วไปมีความรู้สึกลำเอียงต่อสิ่งที่เราเป็นเจ้าของ คือคิดว่าของของเรามีคุณค่ากว่าของของคนอื่น ถึงเป็นของแบบเดียวกัน แต่เรามีแนวโน้มจะคิดว่าของตัวเองดีกว่า
หากตัวเราไม่ยอมรับคุณค่าของตัวเอง แต่กลับหาทางได้รับการยอมรับและเห็นชอบจากผู้อื่น เราย่อมออกห่างจากตัวตนแท้จริง
การพยายามปรับเข้าหารสนิยมคนอื่นจะทำให้เราสูญเสียอันตราย พฤติกรรมดังกล่าวยังทำให้ดูเป็นคนไม่ซื่อตรง ส่งผลให้เราไม่สนิทกับใคร
หากเราเคยชินกับการทำตัวปรับตามเงื่อนไขเพื่อจะได้รับความรักกับการยอมรับ เราจะไม่อาจพิมพ์เองใจในฐานะนายแห่งชีวิต เป็นผลให้ห่างไกลความสุข
ผู้ที่ต้องการการยอมรับจากใครสักคนมากเกิน จะปล่อยให้ใจอ่อนไหวต่อการยอมรับของอีกฝ่าย ผลคือความเคารพตัวเองของพวกเขาขึ้นๆ ลงๆ สั่นไหวไปตามปฏิกิริยาของอีกคน
ความสัมพันธ์ไม่ใช่สิ่งที่จะเป็นดั่งใจเรา แต่คือสิ่งที่ต้องปล่อยให้เป็นไป
ไม่ว่าจะทำสิ่งใด เราต้องพึ่งพาใครคนอื่นนิดๆ หน่อยๆ และต้องอยู่ร่วมกันเสมอ
ความต้องการการยอมรับเป็นสิ่งปกติที่ทุกคนล้วนมี ทว่าหากมีมากหรือน้อยเกินพอดีย่อมขอปัญหา
การยอมรับตัวเองตามที่เป็นโดยไม่ตำหนิเลยทำได้ยาก แต่ยิ่งยากเราก็ยิ่งจำเป็นต้องใจดีกับตัวเองให้มาก เพราะเราควบคุมให้คนอื่นยอมรับในตัวเราไม่ได้
การนึกถึงคำพูดปลอบโยนใจที่จำได้จะเป็นพลังปลอบประโลม และให้กำลังใจ
เราควบคุมให้คนอื่นยอมรับไม่ได้ ต้องยอมรับว่าสิ่งเดียวที่เราควบคุมจัดการได้มีแค่ตัวเรา
ช่องทางซื้อหนังสือ
ซื้อหนังสือ
– Lazada: https://s.lazada.co.th/s.P3WRV?cc
– Shopee: https://shope.ee/9esztYdGhN
