หนังสือเล่มที่ 110 ของปี 2023 ที่อ่านจบ ชื่อหนังสือว่า “จงเป็นหมอนกอดเน่าๆ ของกันและกันที่ถึงเก่าและย้วยแค่ไหนก็ไม่ยอมทิ้ง” เป็นหนึ่งในหนังสือที่ชื่อยาวมากๆ ที่เคยอ่าน เล่มนี้เขียนโดย #JIRADT ของสำนักพิมพ์ DOT นี่คือรวมบทเรียนความรักและความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดของ #JIRADT ที่คัดสรรมาให้คุณแล้ว พร้อมกันในเล่ม!
ซื้อหนังสือ
– Lazada: https://s.lazada.co.th/s.kTbCz?cc
– Shopee: https://shope.ee/3faub6XbFO
ถ้าเราจะ “รักใครสักคน” “เราต้องรักแบบเหมาเข่ง” ในเข่งก็มีทั้งเรื่องที่ “เราชอบและเราไม่ชอบ” เราไม่สามารถ “เลือกคัดได้” เราต้องยอมรับ “ทั้งส่วนดีและไม่ดี” ของคนคนนั้น…เรื่อง “บางเรื่อง” ไม่ต้อง “ขอ” หรอก เราจะได้มันมา เมื่อมันถึง “เวลาอันสมควร” ยิ่งเรื่องของ “ความรัก” ด้วยแล้ว ยิ่งไม่ต้องสมควรขอ! เพราะความรักเขามีไว้สำหรับ “ให้” ไม่ได้มีไว้สำหรับ “ขอ” เราเชื่อว่า #JIRADT จะช่วยเยียวยาคุณได้
สรุปข้อคิดจากหนังสือ “จงเป็นหมอนกอดเน่าๆ ของกันและกันที่ถึงเก่าและย้วยแค่ไหนก็ไม่ยอมทิ้ง”
ความรักที่ดีจะทำให้เรามีแรง มีพลังในการใช้ชีวิต ส่วนความรักที่ไม่ดีจะเป็นสารพิษ ส่งผลต่อเรื่องชีวิตและการทำงาน
ความรักดี ทำให้เจริญอาหาร
ความรักงาม ทำให้จิตใจสดชื่น
ความรักดีๆ ทำให้มองโลกในแง่ดี
ความรักดีทำให้ทัศนคติดีและพาชีวิตไปสู่สิ่งดีๆ
ความรักไม่ค่อยมีเหตุผลสักเท่าไหร่ มันจึงไม่มีหลักการอะไรมารับประกัน
ความรักใช้หลักการทำถูกใจ จึงจะ “ได้ใจ” การจะทำถูกใจใคร ล้านคน ก็ล้านรูปแบบ
อย่าให้ชีวิตรู้สึกว่าขาด ถ้าต้องอยู่คนเดียว ให้รู้สึกไม่ขาด แม้จะต้องอยู่คนเดียว แล้วถ้าหากมีใครสักคนเดินเข้ามาในชีวิต “มันคือกำไร” แล้วถ้าวันหนึ่ง “เขาเดินออกไป” เราก็แค่ “กำไรหาย” แต่ไม่ถึงกับขาดทุน เรายังอยู่ได้
สำหรับคนที่เราอยากอยู่ด้วย 1 นาที ก็มีค่า สำหรับคนที่เราไม่อยากอยู่ด้วย ครึ่งนาทีก็เสียเวลา
ในเรื่องของ “ความรัก” เราไม่ต้องการ “คนดี” เราต้องการคนที่ “พอดี”
ในโลกของความเป็นจริง “ความรัก” ไม่ใช่การ “ทำดีแล้วได้ดี” แต่มันคือการทำ “ถูกใจ” แล้ว “ได้ใจ”
หากเข้าใจคำว่าความรักดีพอ เราจะรู้ว่า มันล่องลอยเพ่นพ่าน รอบๆ ตัวเราอยู่ตลอดเวลา
เราจะรู้สึกว่าใครสักคนสวยแค่แว๊บแรกที่เราเจอ นั่นไม่ใช่ความสวยที่แท้จริง มันแค่ความสวยที่ใช้เป็นตั๋วผ่านประตู ใช้ครั้งแรกครั้งเดียว มันจะเหี่ยวตามกาลเวลา ความสวยจริงๆ จะเริ่มปรากฏชัด หลังจากเรารักใครสักคนจริงๆ มันสวยจากความรู้สึกรัก
ตั้งเป้าหมายในชีวิต หลงรักใครสักคน แล้วก็เดินตามฝัน
ความรักก็เหมือนแมว เวลาต้องการใกล้ ก็กระเถิบหนี เวลาหนีก็วิ่งตาม
ความรักที่ดีอาจไม่มีค่า ถ้ามันอยู่ผิด ที่บางทีค่าน้อย บางทีค่ามหาศาล และบางทีไม่มีค่าอะไรเลย
บางทีแค่ความรักอย่างเดียว ก็ไม่ใช่เงื่อนไขในการที่จะอยู่ต่อหรือเดินจากไป
คำเตือนใจเรื่องความรัก ใช่ว่าคนเตือนจะทำได้ดีกว่า เขาแค่มีสติดีกว่าแค่นั้นเอง
อะไรที่ไม่ใช่ เราก็ต้องปล่อย แล้วเดินต่อไป ไม่เสียเวลาหรอก ชีวิตไม่มีวันเสียเวลาในเรื่องแบบนี้ มันคือการใช้เวลาในการเลือกคู่ชีวิต การใช้เวลาเพียงน้อยนิดกับสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ที่จะอยู่คู่กับเราตลอดชีวิตที่เหลือ มันคุ้ม
ความรักไม่ต่างจากอาหาร เราต้องการทุกวัน ในปริมาณที่พอเหมาะ ถึงแก่เฒ่าอยู่กันนานขนาดไหนก็ตาม ก็ยังคงต้อง ทำให้ทานกันทุกวัน
ถ้าเราจะรักใครสักคน เราต้องรักแบบเหมาเข่ง ในเข่งก็มีทั้งเรื่องที่ “เราชอบและเราไม่ชอบ” ของคนคนนั้น เราไม่สามารถเลือกเอาเฉพาะชอบได้ ต้องยอมรับทั้งส่วนดีและไม่ดี
เมื่อเราโตขึ้น ความรักจะค่อยๆ เล็กลง เพราะมีอะไรทำมากขึ้น สัดส่วนมันจะน้อยลง เข้าใจมันมากขึ้น ความฟูมฟายจะน้อยลง
ความรักที่ใช่มันจะทำให้เรื่องหนักๆ เบาและลอยได้แบบไม่ต้องออกแรงให้เหนื่อยเลย
รักไม่เป็น ถึงได้อยู่ด้วยกันก็ไม่มีความสุข รักให้เป็น ถึงไม่ได้อยู่ด้วยกันก็มีความสุข
เราไม่ได้ต้องการรักที่มากมายหรอก เราต้องการแค่ความรักที่สม่ำเสมอก็พอ
ความรัก ไม่มีสูตรตายตัว เขาว่าคนที่รักเดียวใจเดียวเป็นสิ่งดี แต่เพราะความรักไม่ใช่ความดี คนดีๆ ที่รักเดียวใจเดียว ก็เคยโดนทิ้งกันมาแล้ว
บางคน “เดินเข้ามา” แล้วชีวิตดีขึ้น แต่บางคน “เดินออกไป” แล้วชีวิตเราดีขึ้น
เหงาเพราะไม่มีใครไม่แปลก แต่เหงาทั้งๆ ที่มีใครอยู่ นี่สิแปลก
คนรักคือคนธรรมดานี่แหละ เราแค่ปรุงจิต แต่งให้เขาเป็นคนพิเศษ คนอื่นมองก็แค่คนธรรมดา มีเราที่มองเห็นว่าพิเศษ แต่ละคนก็มีคนพิเศษของตัวเอง
ความรัก เราไม่ต้องการคนดี เราต้องการคนถูกใจ และไอ้ความถูกใจ มันดันเปลี่ยนกันได้
ไม่ต้องบอกรักทุกวัน แต่ต้องทำให้รู้ว่ารักทุกๆ วันดีกว่า
บางเรื่องที่เราคิดว่าไม่มีคำตอบ จริงๆ มันอาจมีไปแล้ว เราแค่ไม่เข้าใจว่ามันคือคำตอบ
การโดนทิ้งอยู่เรื่อยๆ ไม่ได้หมายความว่าเป็นคนไม่มีค่า มันแค่อาจ ยังไม่เจอคนที่มองเห็นค่า
เจอกันได้ ก็จากกันได้ เป็นเรื่องปกติ รักกันได้ ก็ทิ้งกันได้ เป็นเรื่องธรรมดา
เราไม่ควรจะโกรธ คนที่ไม่รักเราแล้วทิ้งเราไป แต่เราควรไปโกรธ คนที่ยังอยู่กับเรา แต่ทำเหมือนทิ้งเราไป
