[รีวิว] สรุปข้อคิดจากหนังสือ “จงเป็นเราในแบบของเรา ไม่ใช่แบบที่เขาอยากให้เป็น” [เล่มที่ 109 ของปี 2023]

จงเป็นเราในแบบของเรา

หนังสือ “จงเป็นเราในแบบของเรา ไม่ใช่แบบที่เขาอยากให้เป็น” คือหนังสือเล่มที่ 109 ของปี 2023 ที่ผมอ่านจบ เล่มนี้ปกถูกใจ เนื้อหาข้างในก็ฉีลใจมากๆ เขียนโดย ชัยยะ สำนักพิมพ์ springbooks หนังสือที่บอกกับเราว่า ไม่ว่าจะดีหรือร้าย ทุกสิ่งทุกอย่างมันทำให้เราเติบโตเสมอ

ซื้อหนังสือ
– Lazada: https://s.lazada.co.th/s.k6t20?cc
– Shopee: https://shope.ee/4KqcvdFeXA

เราไม่ได้สมบูรณ์แบบ เราต่างต้องเติมเต็มตัวตนของเราผ่านก้าวทุกก้าวในการเดินทาง ชีวิตที่ไร้เรื่องราวอาจเป็นชีวิตที่ว่างเปล่ากว่าชีวิตที่ยากลำบากก็ได้ บางทีความสุขอาจไม่ได้มาจากการตามหาความสุข แต่มาจากการที่เราอยู่กับความทุกข์อย่างไรต่างหาก

หนังสือ “จงเป็นเราในแบบของเรา ไม่ใช่แบบที่เขาอยากให้เป็น” เล่มนี้จึงอยากจะชวนทุกคนมาใจดีกับตัวเองให้มากขึ้น ชวนทุกคนมาให้อภัยตัวเองบ้าง ชวนทุกคนมาเข้าใจความธรรมดาของความเป็นมนุษย์ เพื่อการดำรงอยู่อย่างมีสติ เพื่อการดำรงอยู่ท่ามกลางข้อเรียกมากมายที่โยนเข้ามา ท่ามกลางความกดดันที่หนักหนาและทวีคูณ

สรุปข้อคิดจากหนังสือ “จงเป็นเราในแบบของเรา ไม่ใช่แบบที่เขาอยากให้เป็น”

หนังสือเล่มนี้อยากให้คุณเข้าใจว่า การเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่งไม่ใช่สิ่งที่ผิดแปลกอะไร จงเติบโตต่อไป และกลายเป็นตัวเองในแบบฉบับที่สมบูรณ์ที่สุด

แต่ไม่ว่าจะเติบโตไปเป็นแบบไหน จงเป็นเราในแบบของเราไม่ใช่แบบที่เขาอยากให้เป็น

การใจดี การเมตตาต่อตัวเองในช่วงเวลาที่ผิดพลาดหรือล้มเหลว จะทำให้เราก้าวผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายไปได้ และไม่จมปลักอยู่กับความรู้สึกผิดจนเกินควร

หากเราเข้าใจว่ามนุษย์ไม่ได้สมบูรณ์แบบ เราต่างผิดพลาดเราเจ็บปวดทรมานกันเป็นเรื่องปกติ เราก็จะให้อภัยความผิดพลาดที่เราสร้างขึ้นมาได้ง่ายขึ้น

การอยู่กับอารมณ์ที่เกิดขึ้นอย่างมีสติ ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์ในเชิงบวกที่ทำให้สุขใจ หรืออารมณ์เชิงลบที่เราต้องเผชิญ เราต้องอยู่กับมันอย่างเข้าใจ สติจะทำให้เราดำรงอยู่ได้แบบไม่แตกร้าวจนเกินควร

พวกเราทุกคนต่างพบเจอเรื่องราวเลวร้ายกันทั้งนั้น คุณไม่ได้แปลกแยก คุณไม่ได้แปลกประหลาด และไม่มีอะไรต้องน่าเป็นห่วงเลย

ต้องดำรงอยู่อย่างมีสติ ไม่ฟุ้งเฟ้อไปกับอารมณ์บวก อย่าไปจมปลักกับอารมณ์ลบ ทุกอย่างไม่จีรัง

อ่อนแอบ้างก็ได้ ไม่ต้องเก่ง ไม่ต้องแกร่งไปทุกเรื่อง ร้องไห้บ้างก็ได้ พ่ายแพ้บ้างก็ได้ เราเป็นมนุษย์ มันจะส่งผลร้ายมากกว่า ถ้าเราให้อภัยตัวเองไม่เป็น เราคงลุกขึ้นมาไม่ไหว ถ้าเราแพ้ไม่เป็น

ใจดีกับตัวเองบ้าง ใจเย็นกับตัวเองบ้าง อย่าหยุดที่จะรั้งตัวเอง ในวันที่เราไม่เหลือใคร อย่างน้อยเราก็สบายใจ ว่ายังเหลือเราที่รักตัวเอง

ในวันที่เบียร์ยังรสขมแสดงว่าความทุกข์ระทมยังไม่มากนัก

ไม่เอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับใคร เราต่างต่อสู้ในเรื่องราว และมีช่วงเวลาเป็นของตัวเอง อดทนสักนิดแล้วช่วงเวลาที่ดีของชีวิตจะมาถึง

การที่เราเสพติดความสมบูรณ์แบบนี่แหละ จะทำให้เราไม่ก้าวเดิน ไม่กล้าทำอะไร จนกลายเป็นคนที่ตกอยู่ในวังวนความปลอดภัย ไม่กล้าก้าวออกไปไหนเลย

ไม่มีวันไหนที่เราสมบูรณ์แบบที่สุดในการทำอะไรบางอย่าง หากจะรอคอยวันนั้น เราคงไม่ได้ทำอะไร วันนั้นคงมาไม่ถึง เพราะวันที่ทุกอย่างจะสมบูรณ์พร้อมไม่มีอยู่จริง

คนไม่มีวันกำหนดผลลัพธ์ของทุกสิ่งทุกอย่างได้ แต่อย่าลืม คุณเลือกมุมมองที่มีต่อผลลัพธ์เหล่านั้นได้

เคารพตัวเอง ยอมรับความเป็นตัวเอง ขอบคุณตัวเอง ต่อยอดความถนัดของตัวเอง

ทุกคนไม่ได้เกิดมาสมบูรณ์แบบ แต่อย่างน้อยเราก็ต้องยอมรับและมั่นใจในตัวเอง เราต้องเชื่อมั่นในบางครั้งว่า เราเก่งเรื่องนั้นจริงๆ

อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับใครเลย คนเดียวที่เราควรเปรียบเทียบด้วยคือตัวเราเองในเมื่อวานมากกว่า เป้าหมายของคนเรามันไม่เหมือนกัน เส้นทางชีวิตมันไม่เหมือนกัน เรามีสิ่งที่ต้องต่อสู้ไม่เหมือนกัน เรามีเงื่อนไขต่างๆ ไม่เหมือนกันเลย

พวกเรามีสนามรบเป็นของตัวเอง ทุกคนมีเงื่อนไขที่แตกต่างกัน ทุกสิ่งทุกอย่างกดดันเราเยอะพอแล้ว อย่ากดดันตัวเองให้มากนักเลย

“ชีวิตนี้เป็นของเรา” อาจมีคนอื่นมาเกี่ยวข้องก็จริง แต่ท้ายที่สุดแล้วชีวิตนี้คือของเรา

ทำสิ่งที่ควรทำตามช่วงเวลาที่เหมาะสม แต่เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมในแบบของเรา ไม่ใช่ช่วงเวลาที่เหมาะสมในแบบฉบับ ที่ใครไม่รู้จำลองภาพไว้

ทุกคนมีภูมิคุ้มกันความเศร้าไม่เท่ากัน อย่าตัดสินความเจ็บของคนอื่นด้วยความรู้สึกของเราเอง

นอกจากดูแลคนอื่นแล้ว ดูแลตัวเองบ้าง นอกจากให้อภัยคนอื่นแล้ว ให้อภัยตัวเองบ้าง นอกจากจะทำเพื่อใครสักคนแล้ว ทำเพื่อตัวเองบ้าง เรื่องบางเรื่องก็ไม่ต้องคิดมาก เรื่องบางเรื่องไม่ต้องรับรู้มันบ้างก็ดี

พยายามมีความสุขกับสิ่งเล็กๆ น้อยๆ รอบตัว ปล่อยเรื่องเครียดให้มันเป็นของเมื่อวาน

เราเติบโตได้โดยไม่จำเป็นต้องเฆี่ยนตีชีวิตตัวเอง จะขยันทุกวัน จะแข็งแกร่งเกินไปคงไม่ไหว ใจดีกับตัวเองให้มาก แล้วเราจะก้าวต่อไป ด้วยพลังใจที่มากมายที่เรามอบให้ตัวเอง

แค่เราไม่ทุกข์มันก็ทำให้เราสบายใจ แค่ความธรรมดาที่ผ่านไป มันก็กลายเป็นความสุขได้จริง

โอบกอดทุกความสวยงามของชีวิต เรียนรู้ที่จะอยู่กับความเหงา ปล่อยวางความทุกข์ความเศร้า อยู่กับมันอย่างเข้าใจ

ไม่มีใครมีความสุขตลอดไป ความสุขไม่ได้อยู่ไปนานแสนนาน เราต้องอยู่กับความสุขอย่างไม่ยึดติด อยู่กับความทุกข์ด้วยความเข้าใจ

มนุษย์เป็นสิ่งที่สุดแสนจะปัจเจก มีความแตกต่างกันในแบบของเรา เรามีตัวตนในแบบของเรา ความเป็นเราที่ไม่เหมือนใคร ไม่ได้แปลว่าเราผิดปกติ เราแค่เป็นเราเท่านั้น

สิ่งที่กระทบจิตใจของคนมันอาจไม่กระทบจิตใจคนอื่น แต่มันไม่ได้แปลว่าคุณจะไม่เจ็บ คุณจะไม่ปวดทุกข์ก็คือทุกข์ เจ็บก็คือเจ็บ ไม่ต้องกลัวว่าเราจะอ่อนแอ เรามีความเปราะบางในแบบฉบับของเรา

พยายามทำความรู้จักตัวเองให้มาก สำรวจตัวเองในทุกๆ ด้านให้เยอะ อย่าเอาคุณค่าของเราไปผูกไว้กับสายตาของคนอื่น

ความไร้เดียงสาเป็นช่องว่างที่ให้ผู้คนสามารถเข้ามาเอาเปรียบ ความดีไม่ได้ถูกตอบแทนด้วยความดีเสมอไป น้ำใจไม่ได้ถูกตอบแทนด้วยความรักและเคารพอย่างที่มันเคยเป็น

ปฏิเสธบ้างไม่เป็นอะไร อย่าจุดไฟเผาตัวเองเพื่อให้ใครบางคนอบอุ่น

สิ่งแวดล้อมมีส่วนสำคัญในตัวตนของเรา เราเป็นส่วนผสมของคนรอบตัวเราเสมอ อยากเป็นคนแบบไหนพาตัวเองไปอยู่ในที่แบบนั้น

ความฝันไม่มี ตัวตนไม่มี ไม่เป็นอะไร ยังไม่พบเจอตัวตนก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่สำคัญอะไรที่จะลดทอนความหมายในการมีชีวิตอยู่

บางทีความสุขอาจไม่ได้มาจากการตามหาความสุข แต่มาจากการที่เราอยู่กับความทุกข์อย่างไรต่างหาก