หนังสือ ชีวิตที่ดีมันต้องยากขนาดนั้นเลยเหรอ เป็นหนังสือการ์ตูนธรรมะที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการมองความสุขในชีวิตของเรา ผ่านตัวละครแมวเหมียวที่ เคยเป็นมนุษย์เมื่อชาติก่อนจนได้มาเกิดเป็นแมวในปัจจุบัน ด้วยมุมมองแมวแมวในชาติปัจจุบันผ่านความทรงจำและความคิดสมัยที่เคยเป็นมนุษย์เมื่อชาติก่อนทำให้เราได้เห็นว่าจริงๆแล้วชีวิตมันไม่ได้ยากขนาดนั้นเหตุผลง่ายๆแบบนี้ขนาดแมวยังเข้าใจ นักเขียนคนเดียวกับเรื่อง ความสุขมันมียากขนาดนั้นเลยเหรอ
สรุปเนื้อหาหนังสือ “ชีวิตที่ดีมันต้องยากขนาดนั้นเลยเหรอ”
ชีวิตของผู้คนสมัยนี้ คนเราทะเลาะกันง่ายขึ้น โกรธกันด้วยเรื่องเพียงเล็กน้อย คนเราไม่พอใจกันเพียงแค่สบตา ความสุขเป็นสิ่งที่มีได้ยากมากขึ้น และความทุกข์ก็เกิดขึ้นง่ายแบบทันทีตลอดเวลา
ตลอดเวลาหลาย 10 ปีที่ผ่านมา โลกพัฒนาขึ้นเยอะมาก ผู้คนสามารถเดินทางไกลได้ง่ายและเร็วขึ้น การโทรคุยแล้วเห็นหน้ากันที่ดูไม่น่าจะเป็นไปได้ในสมัยก่อน ก็เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยในสมัยนี้
อยากดูหนัง ดูละคร ฟังเพลง เพียงเปิดมือถือ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนขอเพียงแค่มีสัญญาณอินเตอร์เน็ตก็ดูได้ในทันที
แต่ว่าก็ยังมีอีกสิ่งที่เกิดขึ้นมาพร้อมกัน ความเจริญก้าวหน้ามาพร้อมๆ กับความเสื่อมเจริญทางกาย แต่จิตใจก็เสื่อมลง
มนุษย์สมัยก่อน สิ่งอำนวยความสะดวกน้อยกว่า แต่ก็มีความสุขกันได้ง่ายกว่า มนุษย์สมัยนี้สิ่งอำนวยความสะดวกมากขึ้น แต่ก็มีความสุขกันได้ยากขึ้นเช่นเดียวกัน
มนุษย์สะดวกสบายมากขึ้นแต่ทำไมความสุขถึงกับมีได้ยากขึ้น
มนุษย์ทำตัวได้หน้ายุ่งยาก มากขนาดไหน ไม่รู้ว่ามนุษย์จะรู้ตัวกันเมื่อไหร่ว่าชีวิตที่ใช้กันอยู่มันจะต้องทำให้ยากมากไปทำไม
เมื่อความชอบเพิ่มขึ้น ความต้องการก็มากขึ้น เมื่อความต้องการมากขึ้น ความสุขก็เกิดได้ยากขึ้น ความสุขกับความต้องการเป็นสิ่งที่สอดคล้องกัน คนสมัยก่อนจึงมีความสุขได้ง่ายกว่าคนสมัยนี้
ความพอใจเป็นสิ่งสำคัญ เป็นพื้นฐานของความสุข ยิ่งพอใจได้ง่ายแค่ไหน ชีวิตก็มีความสุขมากขึ้นเท่านั้น แต่ผู้คนสมัยนี้กลับเรียนรู้ที่จะพอใจกันได้ยากมากขึ้น
ในยุคที่อุปกรณ์สื่อสารอย่างโทรศัพท์มือถือครองเมือง ความสะดวกสบายและความบันเทิงที่เต็มรูปแบบโทรศัพท์มือถือก็กลายเป็นของที่ทุกๆ คนต้องมี มนุษย์เด็กพูดไม่ต้องเป็น อ่านยังไม่ได้ แต่ก็สามารถเล่นโทรศัพท์มือถือกันได้แล้ว
การก้มหน้าเล่นมือถือจึงเป็นสิ่งที่มนุษย์ทำให้เห็นกันอย่างชินตา เล่นกันได้ตลอดเวลา เล่นกันยันหลับคามือถือก็มีจริงๆ
เมื่อมนุษย์ติดมือถือถึงขั้นหนักสุด เสียงหัวเราะและบทสนทนาเวลาคนอยู่ร่วมกันก็หายไป กิจกรรมแห่งความอึดอบอุ่นคืออะไรก็ไม่รู้ รู้แต่ว่ามือถือมีอะไรใหม่ๆ ให้เล่นมีข่าวสารอะไรใหม่ใหม่ให้อ่าน
เพราะรู้ข่าวเยอะเกินไป ใจก็เลยไม่นิ่ง รู้เยอะก็คิดเยอะ คิดเยอะก็เครียดและเป็นกังวล ความสุขง่ายๆ ที่ไม่ต้องรู้อะไรจึงได้จางหายไป
ความสุขมีให้เห็นอยู่เสมอ แต่มนุษย์ไม่เลือกที่จะมอง หรือถึงมองก็คงมองเห็นแต่เงื่อนไข เงื่อนไขมากมายที่ถูกสร้างขึ้นมาด้วยตัวเอง
มองอะไรก็เห็นเงื่อนไขก่อน จะคิดอะไรก็เต็มไปด้วยเงื่อนไข เงื่อนไขมากมายที่ต้องให้เป็นไปอย่างนั้นแล้วถึงจะมีความสุข เงื่อนไขที่ถ้าไม่ทำตามก็ต้องเป็นทุกข์
เงื่อนไขเปรียบ เหมือนเชือกที่ถูกมัดกันเป็นปม และล็อคเอาไว้ด้วยกุญแจ ถ้าอยากมีความสุขก็ต้องแก้เงื่อนไข เลยต้องหากุญแจมาไขออกก่อน แล้วค่อยมาแก้เชือกที่มัดกันเป็นปม แค่คิดตามก็เหนื่อย
เงื่อนไขน้อยก็มีความสุขได้มาก เงื่อนไขมาก็มีความสุขได้น้อย
