หนังสือเล่มที่ 168 ของปี 2023 เป็นหนังสือที่ซื้อมาจากงานมหกรรมหนังสือระดับชาติ ครั้งที่ 28 วันที่ 12-23 ต.ค. 2566 ที่อ่านมานี่เอง ชื่อหนังสือ “ถ้าอีก 1 ปีฉันจะต้องตาย” ผู้เขียน นพ.โอซาวะ ทาเคโทชิ โดยสำนักพิมพ์ วีเลิร์น (WeLearn) หนังสือที่ชวนเราตั้งคำถามว่า “ถ้าอีก 1 ปีฉันจะต้องตาย… ความสัมพันธ์ ครอบครัว ความฝัน งาน และเป้าหมาย เราควรใช้ชีวิตอย่างไรดี”
เกริ่นนำ
นพ.โอซาวะ ทาเคโทชิ คือคนที่คุ้นเคยกับคำถามนี้ดีที่สุด เพราะเขาได้ทำการรักษาผู้ป่วยระยะสุดท้ายกว่า 3,500 ราย เมื่อเวลาใกล้จะหมดลง เราจะมองเห็นสิ่งต่าง ๆ ได้ชัดเจนขึ้น เราจะรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่มีความสำคัญอย่างแท้จริง
ชีวิตที่ไม่รู้สึกเสียดายเป็นอย่างไร ชีวิตที่ดีเป็นอย่างไร มาร่วมค้นหาสิ่งสำคัญที่มีความหมายกับคุณจริง ๆ แล้วใช้ชีวิตในปัจจุบันให้ดีที่สุด เพราะเวลาในชีวิตนั้นมีจำกัด
“ถ้าอีก 1 ปีฉันจะต้องตาย” ลองมองย้อนกลับไปในชีวิตที่ผ่านมาดู แล้วถามตัวเองว่า “มีเรื่องที่รู้สึกเสียใจภายหลังบ้างไหม?”
สรุปข้อคิดจากหนังสือ “ถ้าอีก 1 ปีฉันจะต้องตาย”
ไม่ว่าจะชีวิตของใครหรือชีวิตแบบไหนย่อมมีความหมาย
คนเราแค่มีชีวิตอยู่ก็มีคุณค่าแล้ว
ในชีวิตมีทั้งเรื่องที่มีความสุข เรื่องที่ภูมิใจ เรื่องที่คิดว่าสำคัญ และเรื่องที่ได้เรียนรู้
ทุกคนบนโลกนี้ย่อมมีภารกิจอะไรสักอย่าง ขอแค่ยังมีชีวิตอยู่ก็สามารถทำภารกิจนั้นได้
คนเรานั้นเป็นที่พึ่งพิงของใครสักคนได้แน่ๆ ขอแค่ยังมีชีวิตอยู่
ชีวิตไม่ได้มีคุณค่าเพราะมันเป็นประโยชน์ แค่เรามีชีวิตอยู่ก็มีคุณค่าแล้ว
หากรู้สึกว่า “ฉันไม่มีคุณค่าอะไรเลย” ให้ลองคิดอีกครั้งว่า “ถ้าอีก 1 ปีฉันจะต้องตาย” แล้วย้อนกลับไปมองชีวิตที่ผ่านมาอย่างละเอียดดู
ค่านิยมที่ว่า “จำเป็นต้องมีสิ่งที่อยากทำ” ทำให้คนเรารู้สึกเป็นทุกข์
“ไม่มีความฝัน และไม่มีเป้าหมาย” ค่านิยมนี้ทำให้เราคิดว่า “ฉันเป็นคนน่าเบื่อ” และ “ฉันไม่มีคุณค่า”
เรามีวิถีชีวิตและจังหวะชีวิตของตัวเอง ฉะนั้นไม่จำเป็นต้องเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนที่มีเป้าหมายและความฝัน
ชีวิตคนเราไม่ได้มีสูตรสำเร็จอย่าง “การใช้ชีวิตแบบนี้คือวิธีที่ถูกต้อง” หรอก
ถ้าคุณคิดว่า”อยากได้เข็มทิศในการใช้ชีวิต” ให้คุณจินตนาการว่า “ถ้าอีก 1 ปีฉันจะต้องตาย”
วันนี้เป็นแค่ครึ่งแรกของชีวิต ไม่ว่าจะเป็นอนาคตแบบไหนก็สร้างได้ตั้งแต่ตอนนี้
เป็นเรื่องไร้สาระที่จะเปรียบเทียบความเป็นจริงกับอนาคตที่จินตนาการไว้ในหัว
การที่คนเรารู้สึกเสียใจภายหลังเป็นเรื่องปกติ
เวลาที่รู้สึกกังวลหรือลังเลว่าจะเลือกทางไหนดี ไม่ควรเก็บความทุกข์ใจไว้คนเดียว
เวลาที่ไม่รู้ว่า “อยากใช้ชีวิตยังไง” ก็ลองคิดดูว่า “อยากให้ช่วงสุดท้ายของชีวิตเป็นแบบไหน” พอคิดแบบนี้สิ่งที่ไม่จำเป็นจะถูกตัดออกไป
ชีวิตของเราจะเป็นชีวิตที่ดีหรือไม่ไม่ใช่สิ่งที่คนอื่นจะตัดสินได้
ชีวิตของคนคนหนึ่งเป็นชีวิตของคนคนนั้นแต่เพียงผู้เดียว
ถ้ามีเรื่องจำเป็นต้องทำแต่ทำเองไม่ได้ ก็ฝากคนอื่นให้ช่วยสานต่อแทน
เลิก “เกรงใจมากเกินไป” และเลิก “อดทนมากเกินไป”
ชีวิตคนเรากับความรู้สึกเสียใจภายหลังเป็นของคู่กัน และเวลาชีวิตของคนเรามีจำกัด จึงทำทุกอย่างที่ต้องการไม่ได้
เวลารู้สึกทุกข์ใจให้ลองคิดดูว่า “อะไรคือสิ่งที่อยากให้ความสำคัญ” สิ่งนั้นแหละที่จะช่วยค้ำจุนจิตใจของคุณ
หากคุณรู้สึกทุกข์ใจอย่างหนักหรือรู้สึกโดดเดี่ยวลองหันไปมองธรรมชาติบ้าง
สิ่งสำคัญที่แท้จริงในชีวิตคือสิ่งที่มองเห็นไม่ได้ด้วยตาอย่างความรักจากครอบครัว มิตรภาพระหว่างเพื่อนร่วมงาน ความไว้ใจจากคนที่ทำงานด้วยกัน
เมื่อปรารถนาให้คนอื่นมีความสุขเราก็จะมี “สิ่งค้ำจุนจิตใจ” และ “ความหวัง”
แม้จะไม่ได้ผลลัพธ์ที่ดีแต่ความจริงที่ว่า “ได้พยายามแล้ว” ก็ยังไม่หายไปไหน
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับความตายเราก็จะเข้าใจถึงความงดงามของชีวิต
ลองถามตัวเองว่า “ถ้าอีก 1 ปีจะต้องตาย” คิดว่าความคิดของเราจะยังเหมือนเดิมอยู่ไหม
บางครั้งการยอมรับแต่โดยดีว่าตัวเองกำลังเจ็บป่วยหรืออ่อนแอทำให้รู้สึกสบายใจขึ้น
ไม่ว่าจะเป็นความผิดพลาดเรื่องอะไรวันที่เราให้อภัยตัวเองว่า “ไม่เป็นไร” ย่อมมาถึงในสักวัน
สำหรับคนที่ยุ่งเพราะมี “สิ่งที่ต้องทำ” ลองคิดเกี่ยวกับ “สิ่งที่ต้องทำ” ไปทีละอย่างว่า “ถ้าอีก 1 ปีฉันจะต้องตายฉันยังจำเป็นต้องทำสิ่งนี้อยู่ไหม”
ความสุขจากการเลือกได้อย่างอิสระคือสิ่งที่ไม่มีอะไรมาแทนที่ได้
จงใช้ชีวิตโดยซื่อตรงต่อความรู้สึกของตัวเองอยู่เสมอและเคารพตัวเอง
รู้จักเงี่ยหูฟังเสียงตัวเองบ้าง
การคิดว่า “ถ้าอีก 1 ปีฉันจะต้องตาย” จะทำให้เราตระหนักถึงสิ่งที่สำคัญจริงๆ สำหรับตัวเอง
วิ่งเผชิญกับความทุกข์ใจและความกังวลมากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งเติบโตมากขึ้นเท่านั้น
ช่องทางซื้อหนังสือ
ผู้เขียน : นพ.โอซาวะ ทาเคโทชิ
สำนักพิมพ์ : วีเลิร์น (WeLearn)
ราคาปก : 195 บาท
ซื้อได้ที่ (affiliate):
– Shopee: https://shope.ee/6UwqHoN3Vk
– Lazada: https://s.lazada.co.th/s.PCj99?cc
