เดินทางมาถึงการรีวิวสรุปเนื้อหาหนังสือที่อ่านจบเล่มที่ 63 ของปี 2023 แล้ว เล่มนี้ชื่อว่า ที่จริงวันนี้ก็ดีนะ จากสำนักพิมพ์ Bloom เขียนโดย Gyund-seon, Gu (คูคย็องซ็อน) ผู้แปล ธัชชา ธีรปกรณัชัย เนื้อหาในหนังสือบอกเราว่า แม้ไร้ซึ่งแสงสว่างหรือเสียงใด ๆ แต่ร่างกายยังคงรับรู้ได้
“คูคย็องซ็อน” นักเขียนและนักวาดภาพที่มีชื่อเสียงจากคาแรกเตอร์ “เบนนี่” กระต่ายหูโต เธอป่วยหนักตอนอายุ 2 ขวบและสูญเสียการได้ยิน จึงเริ่มวาดภาพเพื่อแสดงความต้องการของตนเองให้คนอื่นได้รับรู้ เธอวาดเบนเพื่อรับฟังเรื่องราวต่าง ๆ แทนตัวเธอที่ไม่ได้ยินเสียง และตอนนี้เธอกำลังป่วยเป็นโรคที่ทำให้เกิดความบกพร่องทางสายตาร่วมด้วย แต่เธอยังคงใช้ชีวิตอย่างมีความสุขต่อไป
หนังสือ ที่จริงวันนี้ก็ดีนะ เป็นหนังสือที่ให้แรงบันดาลใจจากนักวาดภาพชื่อว่า คูคย็องซ็อน ผู้สูญเสียการได้ยินตั้งแต่ 2 ขวบ และกำลังสูญเสียการมองเห็น
คูคย็องซ็อน เคยป่วยหนักตอนอายุ 2 ขวบ ปอหายป่วยกลายเป็นว่าไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย ขนาดที่ว่าถ้ามีเครื่องบินบินเฉียดผ่านไปก็ยังคงไม่ได้ยินอยู่ดี
เพราะพูดไม่ได้แถมหูก็ยังไม่ได้ยินจึงใช้วิธีวาดรูปเพื่อบอกสิ่งที่ต้องการกับคนอื่นอยู่บ่อยๆ แม่กลัวว่าลูกไม่ได้พูดแล้วลิ้นจะแข็ง จึงฝึกให้ดุนลูกอมในปาก ต้องให้ลิ้นขยับบ่อยๆ เท่านั้นลิ้นจึงจะไม่แข็ง
แม่ยังฝึกให้ลูกเปล่งเสียงโดยให้ลูกจับลำคอของแม่เอาไว้เพื่อฝึกรับรู้โทนเสียงจากนั้นให้ลูกเปล่งเสียงพร้อมกับจับลำคอตัวเอง
จนมาวันหนึ่งเริ่มมองไม่เห็นเวลากลางคืน เดินชนโน่นชนนี่จนบาดเจ็บบ่อยๆ จึงไปโรงพยาบาลแผนกจักษุ หมอบอกว่าเป็นโรคจอตามีสารสี หรือโรค rp เป็นโรคจอประสาทตาเสื่อมที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรม เกิดจากการเสื่อมสภาพของเซลล์รับแสงของจอประสาทตา
เพิ่งได้เรียนรู้วิธีใช้ชีวิตอย่างมีความสุข แต่กำลังจะถูกภาพความสุขทั้งหมดไป
เพราะแม้ไม่ได้ยินแต่ก็ยังได้เลือกซื้อเสื้อผ้าสวยๆ ได้สนุกกับของสะสมเล็กๆ น้อยๆ ได้มีความสุขเล็กๆ จากการชื่นชมทิวทัศน์อันงดงาม และได้พิมพ์ข้อความส่งถึงคนที่รัก
ทำไมต้องพรากลวงตาอันแสนสำคัญไปด้วย คงอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีมัน ทำไมมีแค่ฉันที่ต้องถูกพรากของสำคัญไปด้วย โรคที่เคยเป็นสีเทาตอนนี้กลับมืดมนจนไม่เห็นแสง
แม้ว่าสักวันคงต้องใช้ชีวิตอยู่ในโลกที่มองไม่เห็นอะไรเลยแต่ก็ยังหลงเหลือประสาทสัมผัสอื่นๆ อยู่ ดังนั้น
ของขวัญในทุกๆเช้าคือการที่ยังคงมองเห็นอยู่วันดีๆที่ยังทำอะไรบางอย่างได้ด้วยตัวเองก็เหมือนเป็นปาฏิหาริย์แล้ว
ยังคงมีเรื่องราวที่อยากทำอยู่อีกเยอะเลย เพราะอย่างนั้นจึงคิดว่าควรใช้ชีวิตอย่างมีความสุขต่อไป
หนังสือ ที่จริงวันนี้ก็ดีนะ ได้สร้างพลังบวกให้แก่ผู้อ่าน ให้เห็นว่าผู้เขียนแม้จะเป็นผู้สูญเสียการได้ยินตั้งแต่เด็กและกำลังจะสูญเสียการมองเห็น แต่ก็ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ ไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคที่เข้ามา ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขไปทีละวัน และทุกๆวัน
ข้อคิดจากหนังสือ ที่จริงวันนี้ก็ดีนะ
- ทุกย่างก้าวแห่งการเติบโต มักมีกำแพงสูงชันให้ข้ามฝ่า กำแพงแล้วกำแพงเล่า
- เราไม่ได้ใช้ชีวิตจมอยู่กับความสิ้นหวังอย่างเดียว
- พอเรานึกถึงเงื่อนไขในสภาพแวดล้อมของคนอื่น ก็เริ่มเปรียบเทียบด้วยความอิจฉา รักตัวเองน้อยลง ความสุขก็เลยน้อยลงไปด้วย
- แม้แต่คนที่สูญสิ้นทุกอย่างยังมีความหวัง
- การไปเที่ยวกับครอบครัว อาจเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับบางคน และอาจเป็นเรื่องพิเศษสำหรับใครบางคนเช่นกัน
- บางคนภาคภูมิใจกับชีวิต 1 ปีที่ผ่านมา ขณะเดียวกันก็มีหลายคนที่ไม่ได้คิดเช่นนี้
