เย็นวันนี้ (13 ธันวาคม 2565) หลังเลิกงานประจำอันแสนวุ่นวาย ก็แวะกินข้าวที่ห้างประจำ เทอร์มินอล 21 อโศก เลือกนั่งร้านป้อน – Ponn Café เช่นเดิม แต่รอบนี้ไม่ได้กินกระเพราหมูสับนะ (จริงๆ ก็อยากกิน แต่ท้องใส้วันนี้ไม่ค่อยดี ขอของเบาๆ ไม่มีพริกละกัน)
เมนูวันนี้ หมูนุ่มผัดซีอิ๊วกระเทียมพริกไทย จานละ 150 บาท สั่งน้ำเปล่าไม่เอาน้ำแข็ง และข้าวเปล่า 1 จาน ส่วนพริกน้ำปลา ถ้าอยากกินต้องแจ้งพนักงานนะ เขาไม่ได้ให้พริกน้ำปลามาแต่แรก (จะเรียกพริกน้ำปลา หรือน้ำปลาพริก ดีหล่ะ) ระหว่างรอเราก็หยิบหนังสือ ช่างหัวคุณสิครับ! มาอ่านบทนำ (พึ่งนึกได้ว่ายังไม่ได้อ่านบทนำ แต่เนื้อหาอ่านจบ เขียนรีวิวไปเรียบร้อย)
ขอแวะเข้าเรื่องหนังสือ
เราเป็นคนอ่านหนังสือที่อ่านแทบทุกส่วนของหนังสือ แต่ส่วนมาก บทนำ เราจะอ่านทีหลัง (จริงๆ ควรจะอ่านบทนำก่อน เพราะบทนำ คือเนื้อหาที่จะพาคนอ่านเตรียมการเข้าสู่เนื้อหา ส่วนมากจะบอกคราวๆ ว่าเรื่องราวในหนังสือที่กำลังจะอ่านพูดถึงอะไรบ้าง ส่วนสาเหตุที่เราชอบอ่านทีหลัง เพราะหลายเล่มอ่านบทนำที่เขียนดีมาก จนเกิดความคาดหวัง แต่เนื้อหาในหนังสือไม่ได้ประทับใจขนาดนั้น
กลับเข้าเรื่อง หมูนุ่มผัดซีอิ๊วกระเทียมพริกไทย ของเราวันนี้
เราจำไม่ได้ว่าเริ่มกิน ร้านป้อน – Ponn Café จากเมนูไหนเป็นเมนูแรก แต่ก็คุ้นๆ ว่า หมูนุ่มผัดซีอิ๊วกระเทียมพริกไทย ตัดภาพความจำหมูทอดกระเทียมไปซะ เพราะมันคือ หมูผัดซีอิ๊ว+พริกไทย (ไม่ได้ทอด) ใส่กระเทียมสับ และโรยท็อปปิ้งด้วยกระเทียมเจียว โดยหมูก็คือหมูที่หมักมาแล้ว เพื่อความนุ่ม (หมูที่ใช้มีความนุ่มกว่าหมูที่ใช้ผัดกะเพราของทางร้าน)
อย่างที่บอก มันจานละ 150 บาท ก็เยอะอยู่นะสำหรับการกินคนเดียว จริง ๆ 1 จานที่สั่งมา แบ่งกิน 2 คนได้แบบอิ่ม ๆ นะ แต่เรามาคนเดียว ก็กินคนเดียวเลย หมดไหม ท้ายบทความมีคำตอบนะ
ส่วนตัวเราชอบนะ รสชาติกลางๆ ไม่เค็มซีอิ้ว และไม่จืด ถ้าชอบรสจัดก็ใส่พริกน้ำปลาเข้าไป ตัวเนื้อหมู มีความนุ่ม ได้เคี้ยวนิดหน่อย แต่ไม่มีความเหนียวเลย เป็นส่วนเนื้อล้วน ไม่มีชิ้นที่ติดมัน แต่มันคือการผัด ไม่ใช่การทอด ถ้าชอบกรอบๆ อาจจะไม่ถูกใจ
เฉยคือ…. กินหมดนะ ก็หมดแบบจุก ๆ แหละ เกือบไม่รอดเหมือนกัน ไม่รู้ว่าที่ร้านมีเมนูนี้แบบราดข้าวไหม ไม่เคยเปิดดูเหมือนกัน
และอย่าลืม จงดื่มด่ำกับรสชาติอาหารที่คุณกิน กินมันด้วยความมีสติ แล้วคุณจะมีความสุขกับการใช้ชีวิตในแต่ระวันของคุณ
