หนังสือ อย่าเสียดายหากพรุ่งนี้สิ่งที่เคยมีจะหายไป หนังสือความเรียงที่ว่าด้วยเรื่องความสัมพันธ์ที่จบลงไปแล้ว แต่ยังไม่สามารถลืมความสัมพันธ์นั้นได้ ยังมีความเศร้า ยังมีความคิดถึง ยังมีความเจ็บปวด แต่ก็ได้แต่ยอมรับความจริง ว่าไม่มีอะไรที่จะเหมือนเดิมได้อีกแล้ว
เพราะบางเรื่องปล่อยให้มันจบแบบนั้นไปและดีแล้ว เรื่องที่ว่าอาจจะหมายถึง หนังที่เพิ่งดูจบ หนังสือเล่มที่เพิ่งอ่านจบ หรือความสัมพันธ์ที่พึ่งจบ แม้แต่เหตุการณ์หลายๆ เหตุการณ์ที่ดำเนินมาถึงบทสรุปไม่ว่าจะจบลงจากการเกิดอะไร สิ่งที่เราต้องยอมรับคือมันได้จบลงแล้วทและไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะนึกถึงสิ่งเหล่านั้น แล้วโทษตัวเองว่าทำไมไม่ทำให้ดีกว่านี้ เพราะจริงๆ แล้วเราคอนโทรลทุกอย่างไม่ได้ เราไม่สามารถห้ามบางเรื่องไม่ให้จบลงได้
คุณว่าแปลกดีไหมที่คนเราสามารถฟังเพลงเศร้าๆได้แม้จะไม่ได้เศร้า แต่ฟังเพลงรักไม่ได้ถ้าไม่ได้รู้สึกรัก
ถ้าเลือกได้ก็ไม่มีใครอยากเริ่มต้นใหม่กันบ่อยๆ หรอก เพราะทุกครั้งที่ต้องจบ เราก็เจ็บอยู่เสมอ ถ้าเลือกได้ก็คงไม่อยากผิดหวังซ้ำๆ แต่เพราะมันเลือกไม่ได้ไง
ไม่เคยนึกเสียดายที่มันต้องจบลงเลย เพราะต่อให้ย้อนเวลากลับไปได้ โดยที่รู้อยู่เต็มหัวใจว่ามันจะต้องแตกสลาย ก็ยังจะตัดสินใจอีกแบบเดิมอยู่ดี
นอกจากเศษซากของความทรงจำและความคิดถึงที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด ความรักหรืออะไรไว้ให้เราบ้าง
คนเราเปลี่ยนอยู่ตลอดเวลาแหละ จากอะไรที่เคยไม่ชอบ วันนี้ก็อาจจะชอบ หรือจากอะไรที่เคยรัก วันนี้ก็อาจจะไม่ได้รัก เงื่อนไขความเปลี่ยนแปลงก็เป็นแบบนี้ ก็ต้องยอมรับ หรือไม่ก็ต้องทำใจ
บางทีมันก็มีเส้นบางๆ ระหว่างยังไม่เจอคนที่ชอบ กลับกลัวการเริ่มต้นความสัมพันธ์ครั้งใหม่
ความรักไม่เคยทำอะไรให้เราเจ็บแสบได้เท่าความคาดหวัง
มีหลายเรื่องที่ผ่านมาได้ และยังผ่านไปไม่ได้ บางเรื่องก็เป็นบทเรียน บางเรื่องก็ยังเจ็บแล้วไม่จำ
ความจริงก็คือโลกมันอาจจะไม่ได้โหดร้ายหรอก เพียงแต่เราไม่เคยได้คาดคิดและไม่ทันเตรียมรับมือ กับสิ่งที่ต้องเจอเมื่อเราเติบโตมามากกว่า
โลกนี้มีทั้งเรื่องที่เราอยากทำแต่ทำไม่ได้ และเรื่องที่เราทำได้แต่ไม่ยอมทำ
หาสิ่งที่ชอบให้เจอ เพราะมันจะช่วยปลอบโยนและเติมพลังให้เธอได้ ในวันที่เธอต้องเจอกับเรื่องที่ไม่ชอบใจเอาเสียเลย
รักตัวเองให้มากๆ เป็นคำปลอบใจที่ได้ยินตั้งแต่อกหักครั้งแรก จนถึงตอนนี้ ไม่ว่ากับเรื่องความรักหรือการใช้ชีวิตก็ยังเป็นประโยคที่จริงเสมอ
