หนังสือเล่มนี้หยิบมาแนะนำเพราะชื่นชอบปก ปกสวยๆ ด้วยแมวที่มีไข่ขาววางทับตัวอยู่ หนังสือเล่มที่ว่าคือ อาหารเช้าคอยบอกเราว่า “วันนี้เริ่มขึ้นแล้วนะ” เขียนโดย Lee Dahyeh (อีดาฮเย) แปลโดย นัชชา กัมภูสิริพงษ์ สำนักพิมพ์ springbooks เป็นหนังสือเป็นความเรียงที่นำเสนอผ่านประสบการณ์ เรื่องเล่า โดยสอดแทรกเกร็ดความรู้เกี่ยวกับมื้อเช้า เปรียบกับการเตรียมอาหารเช้าก่อนเข้านอน ก็เหมือนกับการตั้งเป้าหมายให้กับวันพรุ่งนี้ ซึ่งจะกลายเป็นจุดเริ่มต้นของ “วันนี้” ที่เรากำหนดเอง
หนังสือ อาหารเช้าคอยบอกเราว่า “วันนี้เริ่มขึ้นแล้วนะ” เล่มนี้ จะพาเราไปทบทวนถึงเรื่องราวต่าง ๆ ทั้งความคิด ความรู้สึก ประสบการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาอาหารเช้า ซึ่งเป็นฉากหนึ่งในความทรงจำของใครบางคน ตั้งแต่วัยเด็ก วัยเรียน วัยทำงาน ไปจนถึงวัยที่มีครอบครัว อีกทั้งยังมีเรื่องเล่าจากอาหารเช้าผ่านประสบการณ์ตรงของนักเขียน ที่ต่างวาระ ต่างสถานที่ ชวนให้เราได้เปิดโลกกว้างตามไปด้วย และทำให้คิดได้ว่า อันที่จริง อาหารเช้าก็คงคล้ายกับกระดุมเม็ดแรก ถ้าติดกระดุมเม็ดแรกได้ดี เราก็จะติดเม็ดถัดไปตามรังดุมได้โดยไม่สะดุด
หากถามตัวเองว่า “ถ้าพูดถึงอาหารเช้าจะคิดถึงอะไร” คำตอบคงไม่ไกล “มื้อง่ายๆ” “มื้อที่ใช้เวลารวดเร็วที่สุด” หรือไม่ก็ “ปกติฉันไม่กินอาหารเช้า”
วิถีชีวิตที่ต้องคอยวิ่งให้ทันโลกที่หมุนไปอย่างรวดเร็ว ทำให้อาหารเช้าถูกมองข้ามและให้ความสำคัญน้อยที่สุด ทั้งที่เป็นมื้อที่สำคัญที่สุด
หนังสือเล่มนี้จะพาเราไปทบทวนเรื่องราว ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาอาหารเช้า ที่อาจเป็นฉากหนึ่งในชีวิตที่เรามองข้ามไป ตั้งแต่วัยเด็ก วัยเรียน วัยทำงาน ไปจนถึงวัยที่มีครอบครัว
อันที่จริงอาหารเช้าก็คงคล้ายกับกระดุมเม็ดแรก ถ้าติดได้ดี เราก็จะติดเม็ดถัดไปได้โดยไม่สะดุด และอาหารเช้ายังคงเป็นสิ่งที่บอกเราว่า “วันใหม่กำลังเริ่มขึ้นแล้วนะ!”
อีดาฮเย หลายปีผ่านไป ฉันยังต้องทรมานกับความกดดันที่ต้องใช้ชีวิตในช่วงเช้า แต่ก็ใช้ชีวิตโดยไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากมายนัก ยังคงเป็นพนักงานบริษัท ขอบเขตงานส่วนใหญ่คือการเขียนบทความและการพูด ฉันเข้าทำงานจากประกาศรับสมัครงานใน “The Hankyoreh” ผ่านการทำงานเป็นบรรณาธิการและนักข่าวของนิตยสารภาพยนตร์รายสัปดาห์ “Cine21” นิตยสารที่ตีแผ่ข้อมูลในชีวิตประจำวันรายสัปดาห์ “Seven Days” และนิตยสารวัฒนธรรมรายเดือน “Fantastic”
ปัจจุบันทำงานเป็นหัวหน้ากองบรรณาธิการที่ “Cine21” โดยไม่มีสมาชิกในทีม เป็นเวลาหลายปีที่ฉันทำงานแปลภาษาอังกฤษให้กับนิตยสารที่มีลิขสิทธิ์ อย่าง Cosmopolitan, Bazaar และ Vogue ฉันชอบอ่านบทความจึงเริ่มต้นเขียนบทความ และเริ่มทำงานเป็นบรรณาธิการ ทำงานหาข้อมูลข่าว ปัจจุบันเป็นหัวหน้าทีมบรรณาธิการ ฉันเรียนรู้ทักษะด้านการเขียน จากการแก้ไขและเรียบเรียงบทความของคนอื่นพอๆ กับที่เขียนบทความของตัวเอง ฉันเชื่อว่าไม่มีบทความหรือคำพูดไหนที่ถูกต้องและสื่อสารได้กับทุกกรณี และไม่เชื่อว่าประโยคง่ายๆ นั้นถูกต้องอยู่เสมอ
