หนังสือ แค่โอบกอดตัวเองให้เป็น เป็นหนังสือความเรียงที่มีเนื้อหาแสนอบอุ่น จากนักเขียนที่มีนามปากกาชื่อ “คิดมาก” เป็นเนื้อหาที่ให้กำลังใจ ให้พลังบวก เป็นเนื้อหาความเรียงในรูปแบบการเขียนจดหมาย ให้ผู้อ่านได้รับประสบการณ์เหมือนมีคนเขียนจดหมายมาให้อ่าน โดยจดหมายที่เป็นทั้งผู้รับฟังและมอบคำแนะนำอย่างอบอุ่น เราอาจจะเคยหลงลืมที่จะโอบกอดตัวเอง แต่หนังสือเล่มนี้จะให้เรากลับมามีความรู้สึกรักตัวเอง ให้เรามีความรู้สึกอยากโอบกอดตัวเองอีกครั้ง
หนังสือ แค่โอบกอดตัวเองให้เป็น พิมพ์ครั้งแรกเดือนมีนาคม 2565 พิมพ์ซ้ำมาแล้วทั้งหมด 7 ครั้ง ถือว่าไม่ธรรมดาเลยที่จะมีหนังสือเล่มนึงสามารถพิมพ์ซ้ำได้ เล่มที่เราได้มาอ่านคือพิมพ์ครั้งที่ 7 เดือนมกราคม 2566
หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือครบรอบ 10 ปีของผู้เขียนที่ออกหนังสือเล่มแรก ซึ่งผู้เขียนเล่าว่าถ้าจะบอกตัวเองในวันนั้นว่าจะเขียนหนังสือมาจนถึงเล่มปัจจุบัน ก็คงคิดว่าเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว
หนังสือเล่ม แค่โอบกอดตัวเองให้เป็น นี้จึงเป็นความตั้งใจของผู้เขียน ที่เขียนจดหมายถึงคนอ่านทุกคน ที่คอยสนับสนุนกันมาตลอด รวมถึงคนที่เพิ่งเคยอ่านหนังสือของผู้เขียนเล่มนี้เป็นเล่มแรก โดยเนื้อหาจะเป็นเรื่องราว เป็นกำลังใจ และเป็นข้อคิด ที่ผู้เขียนอยากมอบให้กับทุกคนในวาระ 10 ปี
สปอยเนื้อหา
โตแล้ว ทำเรื่องไร้สาระบ้างนะ
ยิ่งอายุมากขึ้น ก็เหมือนกับว่า ชีวิตเรียกร้องความจริงจังจากเรามากขึ้น บางครั้งไม่รู้ทำไม การเป็นผู้ใหญ่กลายเป็นเรื่องที่เราต้องยิ้มน้อยลง หัวเราะน้อยลง สนุกกับชีวิตน้อยลง
จนบางครั้งที่หลายคนแอบคิดออกมาดังๆ จนคนอื่นได้ยินว่า หากเลือกได้อยากกลับไปเป็นเด็ก
อะไรกันนะที่ทำให้คนเรารู้สึกว่าชีวิตตอนเด็กคือชีวิตแบบที่เราต้องการมากกว่า
ชีวิตตอนเป็นเด็ก เป็นชีวิตที่มีภาระน้อยกว่า มีเรื่องปากท้องที่ต้องกังวลน้อยกว่า มีความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนน้อยกว่า สิ่งต่างๆเหล่านี้ทำให้เรามีความสุขกับชีวิตในปัจจุบันได้ง่ายกว่า
สิ่งที่เราทำได้คือ การลองคิดแบบเด็ก ทำแบบเด็กดูบ้าง ไม่ต้องจริงจัง ซีเรียสกับทุกสถานการณ์ของชีวิต เรียนรู้ที่จะกลับไปทำสิ่งที่สนุกและทำให้เรามีความสุขบ้าง แม้ใครจะมองว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระก็ตาม
การอยู่คนเดียวไม่ได้แปลว่าเราจะต้องรู้สึกโดดเดี่ยว
บางครั้งเรากลัวการอยู่คนเดียวเพราะมันทำให้เรารู้สึกไม่มีค่า แต่ความสัมพันธ์ที่สร้างขึ้นมาก็อาจจะทำให้เรารู้สึกไม่มีค่าได้พอๆกับการอยู่คนเดียว
ไม่ว่าจะรู้สึกไม่มีค่าเพราะอะไร แต่ความรู้สึกนั้นจะดูดกลืนตัวตนของเราไป
ความจริงแล้ว ถ้าลองปรับมุมมองเรื่องการอยู่คนเดียวใหม่ การอยู่คนเดียวไม่ได้หมายความว่าเราโดดเดี่ยว หรือไม่เชื่อมโยงกับคนอื่นบนโลกใบนี้ การอยู่คนเดียวไม่ได้แปลว่าเราไม่มีค่า
การอยู่คนเดียวคือ หนทางหนึ่งของการใช้ชีวิต ที่เราเลือกแล้วว่าความสุขของเราจะต้องไม่ขึ้นอยู่กับคนอื่นเท่านั้น ความสุขของเราจะสร้างขึ้นเองและทำให้ความสุขนั้นขึ้นอยู่กับตัวเรา
การสร้างความสัมพันธ์กับคนอื่นไม่ใช่เรื่องผิด หากความสัมพันธ์ระหว่างเรากับคนรอบข้างจะช่วยเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปของกันและกัน และเช่นกัน การอยู่คนเดียวก็ไม่ใช่เรื่องผิดหากทำให้เรารู้สึกสงบสุขในหัวใจมากกว่า
หนังสือ แค่โอบกอดตัวเองให้เป็น จะเป็นหนังสือที่เป็นเหมือนดั่งจดหมายที่เราส่งให้กับตัวเอง ว่า ชีวิตก็เป็นแบบนี้แหละ เวลาก็เป็นแบบนี้แหละ สิ่งสำคัญที่สุดคือเราจะฝากเรื่องราวและความทรงจำแบบไหนไว้ในเวลาที่มีอยู่
หนังสือเล่มนี้จะบอกกับทุกคนว่า สิ่งดีๆในชีวิตที่ไม่ว่าใครก็ไม่คิดจะเกิดขึ้น แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วจริงๆ และสิ่งเดียวกันก็อาจจะเกิดขึ้นกับคุณได้เช่นกัน ขอเพลงคนรู้จักให้กำลังใจตัวเอง และหากำลังใจได้จากหนังสือเล่มนี้
