หนังสือเล่มที่ 106 ของปี 2023 ที่อ่านจบ เป็นหนังสือเก่า แต่ปกใหม่ ชื่อหนังสือว่า ไม่ใช่ทุกการจากลา จะพาเรามาเจอกันอีก เขียนโดย คุณ (ONCE) ผลงานจากเพจ Once ที่มีผู้ติดตามกว่าเจ็ดแสนคน สำนักพิมพ์ Springbooks หนังสือที่บอกกับเราว่า ไม่ว่าเราจะตั้งคำถามว่า “ทำไมมันถึงเจ็บปวดนัก” หรือว่า “เราจะมีความสุขอีกนานหรือเปล่า” คำตอบก็ออกจะคล้าย ๆ กัน คือสักวันมันจะจบลง
ซื้อ
– Lazada: https://s.lazada.co.th/s.kVJJh?cc
– Shopee: https://shope.ee/VdoEIGLOO
ถ้าการปรากฎตัวของใครบางคนหรือการเกิดขึ้นของบางสิ่งในชีวิตคือ “ของขวัญ” ความทรงจำที่ยังคงอยู่กับเราตอนนี้ ก็คงเป็นของขวัญที่พิเศษ “ไว้เจอกันนะ” …ประโยคที่แฝงไปด้วยความหวัง และทำให้คนฟังรู้สึกดี แม้จะไม่รู้ว่าหลังจากนี้จะมีโอกาสได้เจอกันอีกไหมก็ตาม
สรุปข้อคิดจากหนังสือ “ไม่ใช่ทุกการจากลา จะพาเรามาเจอกันอีก”
เราจำเป็นต้องคิดก่อนพูด ไม่ใช่แค่เพราะเป็นเรื่องที่ควรทำ แต่มันเป็นเรื่องเปราะบางเหลือเกินสำหรับใครบางคนที่แคร์คำพูดของเรา
ต่อให้ความผิดหวังซ้ำซาก จะทำให้ใครต่อใครแข็งก็ได้ แต่มันก็มอบความเข้มแข็งจนน่าเหลือเชื่อกลับมาเหมือนกัน
เธอชอบสีฟ้า แต่เราไม่รู้ว่า… เธอชอบสีฟ้าของท้องฟ้า หรือสีฟ้าของน้ำทะเล แล้วเราเป็นสีฟ้าหรือเปล่านะ
ทุกคนต้องมีเวลาที่ได้ทำอะไร ในแบบที่มีความสุขโดยตัวเอง “ลำพัง”
อย่าอยู่ในความสัมพันธ์ที่ไม่เป็นตัวเอง หรือไม่มีเวลาสำหรับตัวเอง
ฉันก็ไม่กล้ารีบด่วนตัดสินใจว่าฉันไม่รู้สึก หรือว่ารู้สึกกับเธอในแบบไหน
คนบางคน เข้ามาพร้อมกับเพลงที่เราไม่เคยฟัง จนเราก็ฟังเพลงนั้นซ้ำๆ แล้วเขาก็จากไป
เธอยังอยู่ที่เดิม หมายถึงในใจ ไม่ไกลไปกว่านั้น ไม่ใกล้ไปกว่าเดิม
ถ้าใครคนนึงเริ่มเห็นว่า “คงไม่มีอะไรทำให้เราเลิกกันได้อีกแล้ว” หลังจากวินาทีนั้น ความใส่ใจจะถูกกร่อนลงอย่างช้าๆ
ความโหดร้ายของฝันดี คือตื่นมาแล้วพบว่ามันไม่จริง
การที่เธอพยายามใช้ชีวิตให้ปกติที่สุดนั่นแหละ มันกำลังบอกว่าเธอไม่ปกติเอาซะเลย
พอเธอนั่งคิดว่ารักษาอะไรไว้ได้บ้าง ก็ได้รู้ว่าไม่เหลืออะไรให้รักษาอีกแล้ว
เราไม่ได้ถูกสร้างเพื่อให้อดทนตลอดเวลาหรือเปราะบางอย่างเสมอ แต่เราจำเป็นต้องอ่อนโยนหรือใจร้าย กับใครคนนึง หรือสถานการณ์ที่เหมาะสม
การฝืนไม่ได้เกิดประโยชน์ ในระยะเวลาที่มากเกินไป อาจจะต้องพัก ไม่ก็ต้องพอ
ฉันจะไม่เปลี่ยนเมื่อวานเป็นสิ่งอื่น ฉันจะคิดถึง เพราะมันสมควรถูกคิดถึง
เธอยังอยู่กับเขา ในแบบที่… เขาไม่ได้อยู่กับเธอ
ลาเต้ร้อนตรงหน้านี่ถ้ารอเธอกลับมามันคงเย็นชื่นแน่ๆ ฉันเลยดื่มมันเองตลอดทั้งปี จนติดใจซะแล้ว ติดกาเหอีนหรือติดอยู่ในอดีต อันนี้มันก็ใกล้กันซะเหลือเกิน
การอยู่คนเดียวที่ทรงพลัง คือการยินดีที่จะให้โอกาสตัวเองมีความสุข แม้ว่าต้องทำอะไรลำพัง
บางอย่างที่เกิดขึ้น นั่นก็ไม่ได้แปลว่าเป็นของเราไปตลอดกาล
มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เต็มไปด้วยความรู้สึกรู้สาค่อนข้างสลับซับซ้อน เราชาญฉลาดในการพูดทุกอย่างให้มันตรงข้ามกับความรู้สึกเท่าที่จะทำได้ มันก็สำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้าง
ความสัมพันธ์เป็นเรื่องสลับซับซ้อน การคาดหวังเป็นส่วนหนึ่งของความสัมพันธ์ที่มักต้องจบลงด้วยความเจ็บปวด
ไม่ใช่ทุกการจากลา จะพาเรามาเจอกันอีก บางทีเราก็ถามได้แค่เฝ้ามอง และแม้ว่ามันจะใกล้แค่ไหน มันก็ไกลแสนไกลจะเอื้อมเท่าไหร่ก็ไม่ถึง
ต้องทำทุกอย่าง เพื่อรักษาปัจจุบันให้ดีที่สุด เพราะหลังจากเสียมันไป ทุกอย่างเป็นได้แค่การคาดหวังหรือภาวนา อะไรทำนองนั้น และมันก็ทำได้แค่นั้นจริงๆ
หลายสิ่งต้องใช้เวลา เวลาที่มากน้อยต่างกันในการปรับปรุง แก้ไข รักษา หรือทำความเข้าใจ
ในเวลาที่เราใช้เวลาอย่างไรคุณค่า เรากำลังเสียเวลาสำหรับความสุขเพิ่มอีก 1 วัน และอาจจะเสียเวลาสำหรับการสบตาคนที่รัก และเป็นห่วงเราอย่างจริงใจไปตลอดกาล
