คนที่เป็น introvert และมีนิสัยนิ่ง ๆ เงียบ ๆ มักไม่ค่อยมีที่ยืนในสังคมเท่าไหร่นัก ตัวเราเองก็ถูกหล่อหลอมมาในสังคมที่ถ้าไม่ได้รับความสนใจก็จะไร้ตัวตนโดยทันที เราเลยจำเป็นต้องแสดงตัวตนว่าเป็น Extrovert และแสดงจุดยืนออกมา ว่าเป็นคนที่มีนิสัยร่าเริงสดใสพูดเก่งเข้ากับสังคมได้ดี เพื่อไม่ให้โดนผลักตกจากกรอบของสังคม
คนที่ชอบเก็บตัวนับว่าเป็นชนกลุ่มน้อยในสังคม แม้ในปัจจุบันคนที่เป็น introvert จะมีมากขึ้นแล้วก็ตาม การเป็นคนกลุ่มเล็ก ๆ จึงแทบไม่มีใครเอาใจใส่ ยิ่งในช่วงวัยมัธยมของเราเด็ก ๆ ที่ชอบอ่าน ชอบเขียนหนังสือ หรือคิดอะไรเงียบ ๆ คนเดียวกลายเป็นเพียงเด็กเนิร์ดในสายตาของสังคม เพื่อนไม่คบบ้าง จวบจนปัจจุบันนี้คนที่เอาแต่อ่านหนังสือก็ยังถูกมองว่าเป็นเด็กเนิร์ดในสายตาของสังคมอยู่ดี
ในสังคมมีความเชื่อฝังหัวที่ว่าคนที่มีบุคลิกเข้มแข็ง พูดเสียงดัง และมีจุดยืนของตัวเองที่ชัดเจนเท่านั้นจึงจะเรียกได้ว่าเป็นคนที่มีความสามารถ ซึ่งมันไม่เกี่ยวกัน และมันไม่แฟร์ที่จะไปตัดสินใครแบบนั้น
จุดแข็งในแบบของคนที่พูดน้อย ชอบใช้ความคิดตามลำพังมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะได้รับความสนใจ ถ้าไม่อยากถูกเมินเฉยหรือถูกสังคมมองข้าม ก็คงต้องมีอาวุธติดตัวไว้นั่นคือความสามารถพิเศษอะไรบางอย่างที่เตะตาคนในสังคม
ชาว introvert หลายคนพยายามทิ้งตัวตนที่เคยเป็นผู้ฟังที่ดี แล้วเลือกตัวตนที่มีจุดยืนและมีความมั่นใจในตัวเองมาแทน ปฏิเสธนิสัยชอบเก็บตัวของตัวเองแล้วเอานิสัยของ Extrovert เป็นคนมั่นใจเปิดเผยมาถมทับนิสัยเดิมจนแน่น อันที่จริงไม่ใช่ชาว Extrovert ทุกคนจะเป็นคนชอบพูดแต่เรื่องของตัวเองคนที่เป็นผู้ฟังที่ดีก็มี คนที่เคารพผู้อื่นก็มีอยู่มากเช่นกัน
จริงๆแล้วนิสัยใจคอของชาว Extrovert กับ introvert นั้นไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ต่างกัน ไม่ว่าจะเป็น รูปแบบในการรับมือสถานการณ์ต่าง ๆ วิธีแก้ไขปัญหาวิธีเรียนรู้ หรือแม้แต่การสานสัมพันธ์กับผู้อื่น แต่ทุกคนล้วนเป็นคนเหมือนกัน ทุกคนล้วนมีคุณค่าในตัวเอง
