พ่อ แม่ พี่น้อง ญาติ เพื่อน แฟน ทุกคำคือคำที่ใช้เรียกแทนความสัมพันธ์ พูดง่ายๆ มันคือชื่อเรียกของความสัมพันธ์เท่านั้น ซึ่งเราทุกคนรู้ความหมายกันอยู่แล้วว่าหมายถึงใครในชีวิต แต่ปัญหาคือหลายคนยึดติดกับชื่อเรียกเหล่านี้ จนลืมความลึกซึ้งทางความรู้สึก ความผูกพันธ์ การปฏิบัติต่อกันไป พ่อและแม่ ควรปฏิบัติต่อคนที่เป็นลูกอย่างไร พี่น้องควรปฏิบัติต่อกันอย่างไร เพื่อนควรปฏิบัติต่อกันอย่างไร
ทุกความสัมพันธ์ที่กล่าวมามีระดับความลึกซึ้งทางความรู้สึกที่แตกต่างกัน พ่อรักแม่ แม่รักพ่อ ไม่ได้รักแบบเดียวกันกับที่รักลูก ลูกรักพ่อแม่ ไม่ได้รักแบบเดียวกับที่รักแฟน หรือรักเพื่อน แม้ว่ามันจะคือควมารักเหมือนกัน
ความสำคัญทางความสัมพันธ์ มันไม่ได้วัดกันที่ชื่อเรียก
ความสำคัญทางความสัมพันธ์ จึงมันไม่ได้วัดกันที่ชื่อเรียก พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อนสนิท ครูบาอาจารย์ หรือแม้แต่คนรัก มันคำพวกนี้เป็นเพียงแค่ชื่อเรียกความสัมพันธ์เท่านั้น เราต้องดูให้ลึกซึ้งกว่านั้น
ความสำคัญจริงๆ คือ ความลึกซึ้งทางความรู้สึก หรือความผูกพันที่เราได้รับรูั มันเกิดขึ้นจากการกระทำ การแบ่งปันทางความรู้สึก การแชร์กัน จนมาก่อตัวเป็นความผูกพัน มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นผ่านการกระทำมากกว่าชื่อเรียก
เพราะฉะนั้นเราต้องทำความเข้าใจกันว่า “ในบางความสัมพันธ์ ถ้าเขาไม่สำคัญ แล้วเราไม่แคร์มัน ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะผิดนะ” คงเคยได้ยิน “มีแฟนแบบนี้ไม่มีดีกว่า” หรือ “มีพ่อแม่แบบนี้สู็ไม่มีจะดีกว่า” หากเรามองที่ระดับความลึกซึ้งทางความรู้สึก หรือความผูกพันที่เราได้รับรูั เราจะมองข้ามชื่อเรียกความสัมพันธ์ไปได้ มันช่วยให้เราก้าวออกมาได้ง่ายขึ้น
ที่เราพูดถึงเรื่องนี้ เพราะเราเองก็คือคนนึงที่ไม่ยอมถอยออกจากความสัมพันธ์แย่ๆ (Toxic Relationship) เพียงเพราะคนนั้นคือ คนที่เราเรียกว่า “แฟน”
เราเขียนขึ้นมาเพื่อให้หลายคนที่ยังติดกับดักตรงนี้ มองให้ลึกพอที่จะเห็นได้ว่า แฟนกัน เขาต้องทำแบบไหน ไม่ใช่แค่เรียกว่า แฟน แล้วจบ มันไม่ตื้นเขินขนาดนั้น และอย่าลืมที่จะรักตัวเอง และเห็นคุณค่าในตัวเองมากๆ
