หนังสือเล่มที่ 72 ของปี 2023 ที่อ่านจบ ชื่อว่า อย่าลืมว่าเรามีวันนี้ได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น และเช่นเคย เมื่ออ่านจบก็มารีวิวลงเวปให้ได้อ่านกัน เล่มนี้เขียนโดย Kim Sang-Hyun (คิมซังฮยอน) ผู้แปล มินตรา อินทรารัตน์ สำนักพิมพ์ springbooks หนังสือที่จะบอกกับเราว่า ในเมื่อชีวิตมีเพียงครั้งเดียว ก็จงใช้ชีวิตด้วยการทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำเถอะ
เราเคยถามตัวเองหรือเปล่าว่า “วันนี้เราได้ทำสิ่งที่ตัวเองต้องการแล้วหรือยัง” แล้วถ้าเกิดว่าวันพรุ่งนี้ของเรามันไม่เกิดขึ้น สิ่งที่จะเสียดายหากไม่ได้ทำยังเหลืออีกเยอะไหม มีสิ่งใดที่เก็บไว้ไม่ได้บอกใครอีกหรือเปล่า
เพราะท้ายที่สุดแล้ว แม้ผลลัพธ์จากสิ่งที่เราลงมือทำหรือสื่อสารออกไปนั้น จะไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง แต่อย่างน้อยเราก็อนุญาตให้ตัวเองมีชีวิตที่มีตัวตนอย่างสมบูรณ์
สรุปจากหนังสือ อย่าลืมว่าเรามีวันนี้ได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น
จำไว้ว่ามีคนรักคน
คุณเป็นทั้งความภาคภูมิใจ
และการปลอบโยนของใครบางคนด้วย
ไม่ต้องเจ็บปวดกับคำพูดที่โพล่งออกมาชุ่ยๆ
ไม่ยัดเยียดความคิดและความเชื่อของตัวเอง
ตระหนักรู้ว่ายุคสมัยกำลังเปลี่ยนแปลงไป
และเสริมสร้างความรู้สึก
ที่จะตามทันความเปลี่ยนแปลงนั้น
คิดอยู่เสมอว่าสิ่งที่คิดว่าถูกอาจผิดก็ได้
มองหาสิ่งที่เรียนรู้ได้จากคนทั้งหมดบนโลกนี้
ไม่จัดลำดับสูงต่ำระหว่างคน
ไม่ว่าคำพูดที่ล้อมรอบตัวคุณ
จะเป็นความจริงหรือไม่ก็ไม่สำคัญ
เพราะคนส่วนใหญ่มองแค่
สิ่งที่ตัวเองอยากมอง
คนส่วนใหญ่จะคิดอย่างไรก็ไม่สำคัญ
วันนี้คุณก็ยังต้องใช้ชีวิตเป็นคุณต่อไปอยู่ดี
ชีวิตมีแต่สิ่งที่เราเลือกและไม่ได้เลือก
ดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง
หากเลือกแล้วก็ต้อง
รับมือกับสิ่งที่ไม่ได้เลือกให้ได้ด้วย
เลือกแล้วเสียใจในภายหลัง
ก็เป็นเรื่องของเรา
เลือกแล้วดีใจและประสบความสำเร็จครั้งใหญ่
ก็เป็นเรื่องของเราเช่นกัน
การทำความเข้าใจคนอื่นที่เจริญเติบโต
มาในสภาพแวดล้อม
ที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ไม่ใช่เรื่องง่าย
เพราะการเข้าใจไม่ได้หมายถึง
แค่เข้าใจสิ่งที่อีกฝ่ายคิดเท่านั้น
การเข้าใจไม่เพียงแต่เป็นการยอมรับ
และโอบรับคนคนนั้น
แต่ก็ยังหมายถึงการคิดจากสถานการณ์ของเขา
และมีอารมณ์ความรู้สึกร่วมไปด้วย
แทนที่จะใช้ชีวิตไปพร้อมกับ
การกดเก็บความผิดพลาดของเมื่อวาน
อยากให้คุณใช้ชีวิตไปกับการ
ค้นหาความเพลิดเพลินของวันนี้มากกว่า
การเริ่มต้นทำสิ่งที่ยังไม่เคย
และสิ่งที่อยากทำล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องที่ดี
เพราะต่อให้ล้มเหลว
ก็ยังดีกว่าไม่ลงมือทำอะไรเลย
เวลาทำอะไรบางอย่าง
แล้วคิดว่ายากลำบาก
พักสักครู่แล้วค่อยไปต่อก็ได้
หากใครบางคนยื่นถุงขยะให้เป็นของขวัญ
คุณแค่เอามันไปทิ้งก็พอ
ไม่มีเหตุผลที่ต้องยกขึ้นมาพูดว่า
“คนๆ นั้นให้ขยะกับเรา”
แล้วผิดหวัง น้อยใจ และเจ็บปวดอยู่คนเดียว
ชีวิตที่อยู่คนเดียวก็ยากลำบากพอแล้ว
ไม่จำเป็นต้องหอบหิ้วเอาขยะไปด้วยอีก
เวลารู้สึกเหนื่อยล้าและหนักใจ
เราต้องวางภาระที่แบกไว้
ต้องรู้จักตัดสินใจทิ้งสิ่งที่ไม่จำเป็น
และหาเหตุผลให้กับสิ่งที่จำเป็น
ว่าจำเป็นกับเราจริงๆ หรือเปล่า
การใช้ชีวิตเป็นสิ่งที่ยากลำบาก
แม้จะใช้ชีวิตไปพร้อมกับ
การทำสิ่งที่ชอบ ทำสิ่งที่ต้องการ
แต่ช่วงเวลาที่ยากลำบากก็จะมาหาอยู่ดี
พวกเราใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางผู้คน
การทำให้ทุกคนพึงพอใจเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้
การเริ่มลองทำว่าสิ่งไหนเหมาะ
หรือไม่เหมาะกับเรา
แล้วค่อยตัดสินใจ
ก็ไม่สายเกินไป
สิ่งที่สายเกินไปจริงๆ
คือการไม่ลองทำอะไรเลย
คุณน่าจะรู้อยู่แล้วว่าตัวเองชอบอะไร
มีความสุขเวลาทำอะไร
ดังนั้นอย่าเกรงใจสายตาคนอื่น
แล้วออกตามหาสิ่งที่หัวใจต้องการจริงๆ เถอะ
อยากให้คุณฟังเสียงที่อยู่ในใจ
มีหลายครั้งที่พวกเราเข้มงวดกับตัวเอง
ช่วงเวลาที่เข้มงวดก็ดี
แต่บางครั้งต้องใจกว้างกับตัวเองหน่อย
