โรคแพนิค

การนอนหลับเป็นสิ่งที่จำเป็นต่อสุขภาพของเรา ซึ่งเป็นเหตุผลที่สำคัญทำไมหลายคนถึงคิดถึงการนอนหลับอย่างจริงจัง แต่ก็มีผู้คนบางส่วนที่กลัวการนอนหลับ ไม่ว่าจะเป็นเพราะภาวะโรคหรือปัจจัยอื่นๆ ซึ่งอาจมีผลกระทบต่อสุขภาพทั้งกายและจิตใจของเราได้

ช่วงหนึ่งเคยนอนไม่หลับ แบบหลายวันติดต่อกัน ไม่หลับแม้แต่วินาทีเดียว โดยที่ร่างกายไม่รู้สึกง่วง ตื่นตัวตลอดเวลา และไม่เพลียด้วย คือพยายามนอน แต่มันไม่หลับ เรียกว่า กลัวการนอนหลับ ก็ไม่ผิดหนัก

ช่วงนั้นรู้สึกเหมือนการนอนหลับคือการทำการบ้านอย่างหนึ่งของชีวิต แทบจะไม่มีเคล็ดลับการนอนหลับอันไหนที่ไม่เคยลองทำ ยิ่งกังวล ยิ่งนอนไม่หลับ แต่มันก็ไม่ได้ผล

ผู้ป่วยที่มีอาการซึมเศร้าและเป็นโรควิตกกังวล มักจะได้รับยารักษาอาการซึมเศร้าและยาคลายเครียด แพทย์และนักบำบัดหลายคนเชื่อว่า ยาจะสามารถช่วยเหลือคนไข้ที่มีอาการได้เร็วที่สุด ก็ต่อเมื่อใช้ยาเหล่านี้ช่วยสนับสนุนให้เกิดความสมดุลทางจิตอีกครั้ง จึงไม่น่าประหลาดใจที่อย่ารักษาอาการซึมเศร้านับเป็นหนึ่งในยาที่สั่งให้แก่ผู้ป่วยมากที่สุดในโลก

แต่ในความเป็นจริงแล้วยาต้านเศร้าและยาคลายเครียดที่มักถูกให้คนไข้ ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสมองในเชิงโครงสร้างได้อย่างดีเยี่ยม ยาเหล่านี้ทำได้มากที่สุดคือช่วยบรรเทาความรู้สึกหวาดกลัววิตกกังวลได้บ้างเท่านั้น

โรคแพนิคหรือโรควิตกกังวลมันได้เปลี่ยนมุมมองที่เรามีต่อโลก เราอาจจะมองสิ่งของที่เคยเห็นเปลี่ยนไป มองเห็นแสงสีที่เคยสดใสเป็นสีอย่างอื่น ราวกลับว่าเราสวมแว่นกันแดดตลอดเวลา จึงทำให้เห็นสีผิดเพี้ยนไปจากความเป็นจริง สิ่งที่เรามองเห็นเปรียบได้กับความคิดของเราที่ทำให้เรามองความเป็นจริงผ่านตัวกรอง (กรอบความคิด) บางครั้งก็ถูกอารมณ์ความวิตกกังวลบิดเบือนไป

สวัสดีปีใหม่ 2566 ก็นึกว่าตัวเองจะมาไม่ถึงแล้ว รู้สึกตัวเองเก่งจัง ปีที่แล้วค่อนข้างยากลำบากมาก ๆ ทั้งเรื่องสุขภายกาย และสุขภาพใจ ปีที่แล้วมีเรื่องเดียวที่สุดยอดคือ เรื่องรายได้ และน่าจะเป็นเรื่องเดียวที่ส่งผลทำให้หลาย ๆ อย่างในปีไม่แย่ไปกว่านี้ การมีเงิน มีรายได้ที่มากขึ้น มันเป็นเป้าหมายในชีวิตของหลาย ๆ คนอยู่แล้ว รวมถึงเราเองก็ด้วย มันคือส่วนนึงที่ทำให้ชีวิตเดินไปข้างหน้าได้อย่างไม่กังวล