หนังสือเจ้าชายน้อยเป็นหนังสือวรรณกรรมขึ้นหิ้ง ที่ขึ้นชื่อว่าถ้าเป็นคนรักการอ่านหนังสือ เป็นหนอนหนังสือตัวจริง ต้องอ่าน หนังสือเล่มนี้เป็นวรรณกรรมที่อ่านได้ทุกช่วงวัย ไม่ว่าจะเป็นเด็ก วัยรุ่น หรือวัยผู้ใหญ่ วัยกลางคน หรือแม้แต่ผู้สูงอายุ ซึ่งเสน่ห์ของหนังสือเล่มนี้คือในการอ่านในแต่ละช่วงวัย ก็จะให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับว่าช่วงเวลาของการอ่านนั้นเรากำลังโฟกัสเรื่องไหนอยู่
เราเองอ่านหนังสือมาหลายเล่ม และเราก็รู้จักหนังสือเจ้าชายน้อยมานานแล้วแต่ไม่ได้อยู่ในความสนใจเพราะตัวเองเป็นคนที่ไม่ได้ชอบอ่านวรรณกรรม แต่ยิ่งเราอ่านหนังสือมากขึ้นเรื่อย ๆ หนังสือหลายเล่มที่เราอ่านล้วนแต่พูดถึงหนังสือเจ้าชายน้อยกันทั้งนั้น จนในที่สุดเราก็ตัดสินใจอ่ะลองอ่านดู
อย่างที่บอกว่าหนังสือเจ้าชายน้อยเป็นหนังสือวรรณกรรมขึ้นหิ้ง ที่มีความคลาสสิคมากถูกแปลเป็นภาษาต่างๆมากมายกว่า 255 ภาษาทั่วโลก (รวมภาษาถิ่นด้วย) มียอดขายกว่า 80 ล้านเล่มทั่วโลก ในไทยเองก็มีแปลออกมาวางขายนานแล้ว เป็น 1 ใน วรรณกรรม 50 เรื่องที่ต้องอ่านก่อนโต สนับสนุนโดยสำนักเฝ้าระวังทางวัฒนธรรมและประชาสัมพันธ์ กระทรวงวัฒนธรรม และกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) โดยเล่มที่เราอ่านเป็นเล่มฉบับครบรอบ 70 ปี และหนังสือเล่มนี้ถูกนำไปใช้ในการเรียนการสอนมากมายหลายมหาวิทยาลัย จึงไม่แปลกที่ใครๆก็แนะนำให้อ่านหนังสือเล่มนี้
หนังสือเจ้าชายน้อยเป็นวรรณกรรมที่อ่านได้ง่าย เนื้อหาแม้จะดูเสียดสีสังคมอยู่บ้าง ทว่าเนื้อหาที่มีแง่คิดดี ให้ประโยชน์มุมมองและแง่คิดได้หลากหลายมุมมอง ขึ้นอยู่กับการตีความของแต่ละคน หรือแม้แต่ถ้าเราจะไม่ตีความเลยก็ย่อมได้
ผู้แต่งหนังสือเคยมีความฝันอยากจะเป็นจิตรกร แต่ในวัยเด็กเขาได้ว่ารูปงูยักษ์ที่กินช้างออกมาแล้วเอาภาพให้ผู้ใหญ่ดู แต่ไม่มีใครสักคนที่มองภาพนั้นออกว่ามันคือภาพอะไร แผลจากภาพวาดที่เขาวาดเป็นภาพแรก แต่มันก็คือภาพสุดท้ายในวัยเด็กที่เขาวาด และภายหลังเขาล้มเลิกการอยากเป็นจิตรกรไป และได้เป็นนักบินแทน
เรื่องราวเริ่มต้นจากผู้แต่งหนังสือได้ขับเครื่องบินตกกลางทะเลทรายซาฮารา ในระหว่างที่ซ่อมเครื่องบินเพื่อบินกลับบ้าน เขาได้พบกับเจ้าชายน้อยคนหนึ่งที่เดินมาพูดคุยด้วย ซึ่งเป็นเจ้าชายน้อยที่ไม่สนใจที่จะตอบคำถามผู้แต่งเลย สนใจแต่คำถามของตัวเองเพียงอย่างเดียว และเขาได้ขอให้ผู้แต่งวาดภาพแกะให้ ซึ่งอย่างที่บอกว่าผู้แต่งนั้นแม้แต่อยากเป็นจิตรกรในวัยเด็ก แต่เขาหยุดวาดภาพตั้งแต่ครั้งนั้น เพียงเพราะโดนผู้ใหญ่ปรามาสฝีมือ ทำให้เขาล้มเลิกการวาดภาพ และหยุดฝึกฝนการวาดภาพตั้งแต่วัยเด็กเป็นต้นมา จึงไม่แปลกที่เขาจะวาดรูปแกะได้ไม่เหมือน
จากนั้นเขาเลยวาดภาพกล่องให้เจ้าชายน้อยไปแบบส่ง ๆ โดยใช้วิธีการอธิบายบอกว่ามีแกะอยู่ในกล่องแทน ซึ่งเป็นวิธีการอธิบายแบบเดียวกันกับที่เขาเคยวาดภาพงูเขมือบช้างในวัยเด็ก
จากนั้นก็มีการพูดคุยถึงถามที่มาที่ไป โดยเจ้าชายน้อยได้เล่าว่าเขามาจากดาวเคราะห์น้อย b612 เป็นดาวเคราะห์ที่เล็กมาก ๆ เล็กเพียงพอที่เขาสามารถอยู่ได้เพียงคนเดียวก็เต็มดาวแล้ว เจ้าชายน้อยมีดอกไม้ของตัวเองดอกนึง นั่นคือดอกกุหลาบ ที่เขาพยายามดูแลฟูมฟัก เฝ้าถอนต้นหญ้า ต้นไทร และป้องกันศัตรูให้ดอกกุหลาบอันเป็นที่รัก แต่เจ้าชายน้อยก็ยังคงเป็นเด็กเกินกว่าจะเข้าใจคำว่ารักของต้นกุหลาบที่มีต่อตนเอง และและเข้าใจคำว่ารักของตัวเองที่มีต่อต้นกุหลาบเพียงต้นเดียวของตัวเอง จึงตัดสินใจออกเดินทางออกจากดาวดวงนั้นผจญภัยไปดวงดาวต่าง ๆ
เช่น ดาวพระราชาที่มีแค่พระราชาองค์เดียวอยู่ในดาว ดาวคนหลงตัวเองที่คอยถอดหมวกโค้งคำนับเมื่อมีคนชมตัวเอง ดาวชายขี้เมาที่เอาแต่กินเหล้าเพื่ออยากที่จะลืมว่าตัวเองเป็นคนกินเหล้า ดาวนักธุรกิจที่มัวแต่ทำงานตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายจนไม่สนใจตัวเอง ดาวน์โคมไฟที่ทำงานตามหน้าที่เปิดและปิดไฟโดยบนดาวดวงนี้ ทุก 1 นาทีคือ 1 วัน
ดาวนักภูมิศาสตร์ผู้ซึ่งเป็นนักภูมิศาสตร์แต่ไม่เคยออกเดินทางไปไหนเลยทำหน้าที่เพียงแค่จดข้อมูลจากนักเดินทาง และสุดท้ายก็คือดาวโลกที่เราที่เขาได้มาพบกับสุนัขจิ้งจอกและพยายามเล่นและฝึกมันให้เชื่องซึ่งเปรียบเสมือนการสร้างความสัมพันธ์ และเขาได้มาพบกับกุหลาบ 5,000 ดอกที่มนุษย์ได้ปลูกขึ้น
จนมีประโยคที่เราชอบมากๆคือ โลกของคุณปลูกกุหลาบ 5,000 ต้นแต่กลับไม่เคยค้นพบสิ่งที่ค้นหาสิ่งที่เขาค้นหาอาจจะพบในกุหลาบดอกเดียวหรือในน้ำหนึ่งจิบ
หนังสือ เจ้าชายน้อย ถือเป็นหนังสือเล่มที่ 12 ของปี 2023 ที่เราอ่านจบ ต่อจากหนังสือ “แล้วสักวันมันจะหายดี”