หนังสือ แล้วสักวันมันจะหายดี เป็นผลงานของนักเขียนคนเดียวกันกับหนังสือ “ฉันจะเป็นดอกไม้ของเธอเสมอ” เป็นเรื่องเนื้อหาแนวไดอารี่ที่ว่าด้วยเรื่องการเดินทางและการเติบโตของคนเรา บางครั้งก็ต้องมีบาดแผล บางบาดแผลไม่นานก็หาย แต่บางบาดแผลก็ใช้เวลานาน และก็มีหลายบาดแผลที่ทิ้งร่องรอยเอาไว้แม้จะหายไปแล้ว และก็มีร่องรอยที่เห็นทีไรก็นึกถึงที่มาของมัน ทุกบาดแผลให้บทเรียนและข้อคิดเตือนใจทำให้เราเข้าใจชีวิตมากขึ้นคอยย้ำเตือนเราว่าจะไม่ทำผิดซ้ำเหมือนที่ผ่านมาอีก
แต่ไม่ว่าบาดแผลที่เกิดขึ้นจากตัวเอง หรือคนอื่นจะเกิดจากความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจล้วนแต่มีส่วนที่ทำให้ตัวเราเป็นตัวเราทุกวันนี้อยู่ที่เราจะเลือกมองมัน จะมองมันเป็นบาดแผลที่เราไม่อยากจำหรือมองมันเป็นบทเรียนที่ทำให้เราใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังเพื่อให้เกิดบาดแผลใหม่น้อยที่สุด
เราทุกคน เคยทำอะไรหล่นหายไปจากชีวิตไม่ว่าจะเป็นสิ่งของหรือความสัมพันธ์ต่าง ๆ ในระหว่างทางที่เราเติบโตขึ้นมีทั้งเรื่องที่น่าเสียดาย และเรื่องที่น่าดีใจแต่ก็ทุกข์เรื่องราวนั่นแหละที่ทำให้เราเป็นเราในทุกวันนี้ ยิ่งเราเติบโตมากขึ้นเท่าไหร่สิทธิ์ที่เราทำหล่นหายในระหว่างทางก็จะมีมากขึ้นเท่านั้น
ขอสปอยเนื้อหา “แล้วสักวันมันจะหายดี” 1 หน้าที่มีเนื้อหาว่า
ช่วงเวลาหนึ่งเคยบอกกับฉันว่า วินาทีที่ต้องเป็นเท่าคนนี้เท่านั้น แต่เมื่อเวลาผ่านไปนาน กาลเวลากับบอกว่าฉันไม่ใช่คนดีแล้วไ ม่ว่าจะเป็น ฉัน เธอ หรือเขา เราต่างก็เป็นคนที่ใช่ของกันและกัน ได้แค่เพียงช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น แต่ไม่มีทางที่จะเป็นอยู่ได้ตลอดไปเลย
เพราะเราต่างก็เป็นคนที่ใช่ในช่วงขณะของกันและกัน
อย่าโทษอะไรหรือใครที่เปลี่ยนไปเลย เพราะขนาดตัวเราเอง ยังเปลี่ยนไปทุกครั้งที่ตื่นลืมตาขึ้นมาในแต่ละวัน การเปลี่ยนแปลงอาจจะเป็นเงื่อนไข ที่ทำให้เรามีชีวิตอยู่ทุกวันนี้ก็ได้
หนังสือจะว่าด้วยเรื่องเนื้อหาที่มีความเหงาพอสมควร แต่เป็นความเหงาที่มากับบรรยากาศอากาศเทศกาลผู้คนและแสงไฟที่จะชวนให้เรานึกถึงสิ่งที่เคยทำหล่นหาย แม้เราจะรู้สึกเสียดายหรือเสียใจแต่สักวันหนึ่งมันจะหายดี
หนังสือ แล้วสักวันมันจะหายดี จะมีภาพประกอบและข้อความสั้นๆที่เล่าถึงความรู้สึก สถานการณ์ สถานที่ อารมณ์ เนื้อหาอ่านง่าย ย่อยง่าย เนื้อหาลื่นไหล บางอันอิน บางอันเฉย ๆ ใช้เวลาอ่านประมาณ 1-2 ชั่วโมงก็จบแล้ว